ΣΑΝ ΠΑΛΙΟ ΣΙΝΕΜΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΤΗ ΧΑΛΙΜΑ

Συμπληρώνονται  οσονούπω, οι 5 πρώτοι  μήνες, της  διακυβέρνησης  της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Και στατιστικά, περίπου  το ένα όγδοο της θητείας μιας κυβέρνησης,  με ορίζοντα  τετραετίας. Ορίζοντας που συνήθως κλείνει στα 3 άντε 3,5 χρόνια! 

Η σύγκριση συνεπώς του προεκλογικού προγράμματος και της εφαρμοσμένης πολιτικής της κυβέρνησης, βασίζεται στα πεπραγμένα πλέον  του κυβερνώντος κόμματος. Κι όχι στα προγράμματα:

Καιρός για την πρώτη ... ταυτοποίηση των προγραμματικών λόγων και των κυβερνητικών έργων της  καθημερινότητάς μας:

Η ευθύνη: "εφαρμόζουμε άμεσα σχέδιο 100 ημερών "

Κι η ...αναβλητικότητα

Μας πήρε λίγο παραπάνω χρόνο  βέβαια,  αλλά  που θα πάει; μέχρι το... τέλος του χρόνου θα τον στελεχώσουμε και τον κρατικό μηχανισμό...

Το πρόγραμμα: " Μέτρα προστασίας των δανειοληπτών"

Κι η καθημερινότητα του πολίτη:

Η δέσμευση: "Στήριξη του εισοδήματος. Με αυξήσεις πάνω απ΄τον πληθωρισμό".

Μα...το ονειρο, όνειρο!

Η εξαγγελία: "Καταπολέμηση της ακρίβειας, ξεκινώντας τη μάχη ενάντια στα μικρά και μεγάλα καρτέλ τα οποία αναγκάζουν τους καταναλωτές να πληρώνουν υψηλότερες τιμές στο ράφι"

Κι η αλήθεια του ραφιού

 

Η διακήρυξη:"Καταργούνται οι κομματικοί εκβιασμοί των stage και των άλλων τοποθετήσεων στο δημόσιο"

Κι η υλοποίηση...

 

Όσο γι αυτό,  κουβέντα δεν μπορούμε να πούμε. Υλοποιήθηκε ακαριαία.

Η αλλαγή: 
"Υπηρεσίες κοινωνικής προστασίας: προωθούμε άμεσα ένα αποτελεσματικό δίχτυ ασφαλείας που θα εγγυάται ένα ελάχιστο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους"

Ας σας πιστέψουμε.  Αλλά μέχρι τότε; 

Η εξαγγελία στην ανοιχτή διακυβέρνηση:" 

 "Όσοι επιθυμούν να προσφέρουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες τους σε θέσεις ευθύνης των παρακάτω οργανισμών, καλούνται να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, συμπληρώνοντας, για διευκόλυνση τους, την σχετική φόρμα (όσα πεδία επιθυμούν) για τον οργανισμό της προτίμησης τους."

 Κι η εξέλιξή της  για όσους δεν είναι... ΠΑΣΟΚ!

Η μεγαλοστομία στο πρόγραμμα: "Σήμερα χρειαζόμαστε ξανά  την ευρύτερη δυνατή ενότητα όλων των δυνάμεων της δημιουργίας, της παραγωγής και της εργασίας"

Κι πριν αλέκτωρ φωνήσει...

Το όραμα: "δεν αρκούν αποσπασματικά μέτρα. Χρειάζεται ολοκληρωμένο σχέδιο"

Και η μετουσίωση του οράματος 
...στην καθημερινότητά μας:

Η αρχή: "Το κοινωνικό κράτος, αποτελεί θεμελιώδη συνιστώσα της δημοκρατίας  που διασφαλίζει ποιοτικές υπηρεσίες και δομές αλληλεγγύης."

Κι η συνέχεια:

Ο προγραμματισμός:"Πλήρης απασχόληση και αξιοπρεπής εργασία για όλους"

Και η ....αγορά εργασίας:

Η διαβούλευση: "Καθιερώνεται υποχρεωτικό στάδιο  δημόσιας διαβούλευσης για κάθε σχέδιο νόμου"

Και η κατάληξή της:

  
Η φιλοδοξία:  "Θέλουμε οι νέοι της χώρας να αποκοπούν από το όνειδος των πελατειακών δικτύων και να εισέρχονται αξιοκρατικά  στο δημόσιο. Τους το οφείλουμε."

Και τα...

Αυτή η φιλοδοξία κράτησε, μέχρι να αρχίσουν τα...

του αποπεμφθέντος υφυπουργού Ρόβλια 

Η ευχή του  κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ:

"Τώρα είναι η ώρα να πάμε μπροστά. Μαζί μπορούμε και μαζί θα πετύχουμε".

Και το..."μαζί"

Εμείς,  θέλοντας και μη συμμετέχουμε στην εφαρμογή του προγράμματός σου πρόεδρε. Ο κος και η κα ...Πελς όμως, σα ....μαλωμένοι δεν  δείχνουν στη φωτογραφία;

 

Ο ΚΟΜΙΣΑΡΙΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ

Μόλις είχα τελειώσει κάποια συνέντευξη  για δουλειά σε μια εταιρεία στο σύνταγμα  και πήρα το δρόμο για το μετρό. Όπως ήμουνα βυθισμένος στις σκέψεις μου, ούτε που πρόσεξα τον παιδικό μου φίλο,  τον Γερμανό  τον Χανς , απ΄τα χρόνια της ξενιτιάς μου εκεί στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας. Ο Χανς ανέβαινε απ΄τις σκάλες περπατώντας κι εγώ κατέβαινα απ΄την κυλιόμενη. Ο Χανς κόλλησε δίπλα μου στην κυλιόμενη κι άρχισε να ξανακατεβαίνει μαζί μου. Και σε κάποια στιγμή,  επιτέλους τον πρόσεξα. 

-Χανς; τον ρώτησα διστακτικά.

-Δε άλλαξες καθόλου· μου χαμογέλασε καλόκαρδα.
-Σε ποιό πράγμα να αλλάξω;
-Ούτε τριάντα σκαλιά δεν ρισκάρεις  να κατεβείς  πανάθεμά σε! Με τις κυλιόμενες σκάλες πας ακόμα.
-Ο λύκος μαλλί αλλάζει, μυαλά ποτέ! γέλασε επιτέλους το χειλάκι μου.
-Ο Έλληνας να λες καλύτερα Βασίλη!  Ο Έλληνας.
-Πως από εδώ ρε παλιόφιλε!
-Θα στα πω...Έχεις λίγο χρόνο;
-Ο χρόνος, είναι το μόνο που έχω· αυτοσαρκάστηκα φτάνοντας κάτω και αγκαλιάστηκα με τον Χανς.
-Χρόνο που δεν έχει η κυβέρνησή σας· μου είπε φιλοσοφώντας.  
-Κάποιος πρέπει να τους το πει κι αυτό· αναστέναξα.
-Γι αυτό είμαι εδώ εγώ....Για να τους το θυμίσω!
-Ορίστε; έμεινα παξιμάδι...
-Είμαι στην Αθήνα, σε αποστολή της Κομισιόν· μου ανακοίνωσε ξερά και Γερμανικά.
-Άντε ρε Χάνς; Από πότε;  
-Από σήμερα.
-Στην Κομισιόν εννοούσα. Από πότε  είσαι.
-Α, εδώ και κανά χρόνο...Έχεις χρόνο μου είπες...
-Για σένα, πάντα έχω. Και μόνος σου παριστάνεις την....Κομισιόν; αναρωτήθηκα.
-Μαζί με έναν  Αυστριακό συνάδελφο ήταν να έρθουμε. Αλλά  αρρώστησε στο αεροδρόμιο κι ήρθα μόνος μου. Που το αστείο και γελάς όμως;
-Για τα... πολυμελή κλιμάκια της Ευρώπης που θα μας ξετινάξουν· εκτονώθηκα. Πάμε να τσιμπήσουμε κάτι στο σπίτι...Να δεις και τη Δήμητρα, τα παιδιά...
-Δεν ξέρεις πόσο το θέλω· μου είπε και το εννοούσε...Αλλά σε μία ώρα,  έχουμε γεύμα εργασίας με τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Οικονομίας.
-Το απόγευμα τότε. 
-Το απόγευμα θα δουλέψουμε κάποια οικονομικά στοιχεία...
-Το βράδυ και δε μου ξεφεύγεις! 
-Το βράδυ κάτι κανόνισαν απ΄το Υπουργείο για δείπνο νομίζω.
-Αύριο; Να το κλειδώσουμε για αύριο το μεσημέρι; 
-Αύριο,  απ΄το πρωί θα τρέχω στα νοσοκομεία...Αλλά κάτι θα κάνουμε. Στο υπόσχομαι· κι άρχισε να με κοιτάζει πατόκορφα.
-Τι έγινε πάλι; θορυβήθηκα.
-Δε μου λες; Είσαι άνθρωπος της δημοσιότητας εδώ στη πατρίδα σου;
-Καθόλου. Σε μια λαϊκή αγορά με τσίμπησε κάποτε  ένα συνεργείο της τηλεόρασης,  αλλά χάθηκε το link.
-Μια χαρά! Έχεις όλα τα προσόντα να κάνεις τον... Αυστριακό!
-Μη χέσω· τα πήρα. Ακόμα να το ξεχάσεις πως μας κοροϊδεύουν οι Λαρισαίοι εμάς τους  Βολιώτες...
-Όχι αυτόν Αυστριακό μωρέ· το διασκέδασε...Τον Αυστριακό που δεν μπόρεσε να έρθει μαζί μου σήμερα στον έλεγχο να κάνεις...
-Τον Αυστριακό; έμεινα παξιμάδι.
-Βέβαια! Τον Αυστριακό κομισάριο! 
-Καλά και δεν θα έχεις κάποιο  πρόβλημα;
-Στην κομισιόν λέμε "η δουλειά μας να γίνεται"· γέλασε σαρδόνια. Αρκεί να πετύχει η αποστολή μας!
-Κι εμείς εδώ, αυτό λέμε ξέρεις: Η δουλειά μας να γίνεται!
-Με διαφορετικό τρόπο όμως. Τα γερμανικά σου είναι σε καλό επίπεδο ακόμα;
-Ε ναι ρε συ...Η μητρική μου γλώσσα ήταν σχεδόν...
-Και τα Αγγλικά σου; Σε ποιό επίπεδο βρίσκονται τα αγγλικά σου;
-Στο  ίδιο με τα Γερμανικά! Τα δικά σου Ελληνικά που βρίσκονται; Ή μήπως δεν είσαι πια με την πατριώτισσά μας; συννέφιασα.
-Η Δέσποινα, είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στη ζωή μου Βασίλη· μου απάντησε σε άπταιστα Ελληνικά και το καταχάρηκα. 
-Να μου τη φιλήσεις μόλις γυρίσεις.
-Δεν θα το παραλείψω...Αλλά αυτό το ξεχνάμε...Υποτίθεται, πως δεν ξέρω λέξη απ΄τη  γλώσσα σας...Όπως κι εσύ σαν κομισάριος  βέβαια!
-Δηλαδή την πήρα τη δουλειά; Έγινα... κομισάριος;
-Εκλεισε! Κι είσαι και κοστουμαρισμένος. Για το γεύμα εργασίας!
Ήθελα να το αρνηθώ,  αλλά μέσα μου  με γαργαλούσε κι η ιδέα,  να μου κάνει μια φορά κι εμένα το τραπέζι το κράτος. Μια ζωή, εγώ το τραπέζωνα το κερατένιο. Με τους τεράστιους φόρους μου. Όταν δούλευα φυσικά. Τηλεφώνησα στο σπίτι να τους  πω πως βρήκα δουλειά για κανά δυο μέρες και αφού φορτώθηκα το lap-top του Χανς,  τραβήξαμε για το Υπουργείο. Στην είσοδο μας περίμεναν έξι νοματαίοι. Κι άλλοι δέκα , πάνω στο μεγάλο γραφείο των συσκέψεων. Βολευτήκαμε μόνοι μας στη μια πλευρά του τραπεζιού κι οι συνάδερφοι έλληνες μανδαρίνοι στην απέναντι. Ο  Χανς άνοιξε κι έβγαλε μια στοίβα χαρτιά απ΄τον χαρτοφύλακά του κι εγώ άνοιξα το lap-top.  
ΧΑΝΣ: Από που ξεκινάμε; Απ΄τα εύκολα ή απ΄τα δύσκολα;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ  Ι: Απ΄το γεύμα θα πρότεινα· αστειεύτηκε...
ΧΑΝΣ: Στις δύο δεν είναι προγραμματισμένο αυτό;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Στις δύο...
ΧΑΝΣ: Οπότε έχουμε τρία τέταρτα της ώρας μέχρι τις δύο...Γιατί να μη το εκμεταλλευτούμε;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Ναι βέβαια. Να το εκμεταλλευτούμε· συμφώνησε απρόθυμα.
ΧΑΝΣ: Τα στοιχεία που μας στείλατε προχθές σε σχέση με τα χρέη των νοσοκομείων είναι τα τελικά σας; Ή μήπως θα τα αναθεωρήσετε κι αυτά;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Τα τελικά είναι.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Κι ο υπάλληλος που τα υπογράφει , κατανοεί και τα Αγγλικά αυτή τη φορά να υποθέσουμε;
ΧΑΝΣ: Πολύ σωστή επισήμανση. Μη μας πει κι ο υπάλληλος  που τα υπογράφει στο δικό του interview δηλαδή,  πως κι αυτός δεν ήξερε τι υπέγραψε...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Θα τον δείτε κι αυτόν δηλαδή;
ΧΑΝΣ: Δεν θα έπρεπε;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Εσείς ξέρετε...Για σήμερα και αύριο είναι κομματάκι δύσκολο βέβαια.
ΧΑΝΣ: Δύσκολο; Γιατί εμείς αύριο βράδυ φεύγουμε. Και μεθαύριο υποβάλλουμε την έκθεσή μας στην κομισιόν. Πόσο δύσκολο είναι;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Δύσκολο γιατί ο  συγκεκριμένος υπάλληλος απεργεί...
ΒΑΣΙΛΗΣ: Και δεν μπορεί να διακόψει την απεργία του για μισή ώρα;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Θα τον παρακαλέσουμε βέβαια, αλλά δεν μπορούμε και να τον υποχρεώσουμε...Καταλαβαίνετε τώρα.
ΧΑΝΣ: Ας πούμε...
Το τηλέφωνο απέναντι χτύπησε και το σήκωσαν στο πρώτο χτύπημα:
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: (στα ελληνικά) Παρακαλώ;
........
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Τις λες βρε παιδάκι μου; Τώρα βρήκαν την ώρα;
.........
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Και σε πόση ώρα θα εκραγεί; Μας είπαν;
...............
Σούσουρο στην αίθουσα.  Και κανά δυο...πατριώτες,   σηκώθηκαν κιόλας ,  αναστατωμένοι απ΄τις καρέκλες τους. 
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ : Σε μισή ώρα μας είπαν...Μάλιστα...Κακό αυτό...Πολύ κακό!
Έκλεισε το τηλέφωνο και γύρισε προς εμάς που ήμασταν πεσμένοι με τα μούτρα στα χαρτιά μας και  lap-top.

ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: (διστακτικά) Μήπως να επισπεύδαμε λίγο  το μεσημεριανό μας γεύμα;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Έχουμε χρόνο ακόμα....Έχουμε! 
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Ναι....Δε λέω....Αλλά μόλις δεχτήκαμε τηλεφώνημα για βόμβα στο Υπουργείο ξέρετε.
ΧΑΝΣ: (ανασηκώνοντας το φρύδι) Βόμβα; Τι βόμβα; 
-Βομβένια βόμβα ρε βούρλο· μουρμούρισε κάποιος απέναντι,  αλλά εγώ το έπιασα.
ΧΑΝΣ: Κι η ασφάλεια του Υπουργείου,  τι λέει για όλα αυτά; 
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Να εγκαταλείψουμε το κτίριο λέει...
ΧΑΝΣ: Είναι σίγουροι;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Για τη βόμβα;
ΧΑΝΣ: Για τη... δουλειά τους κυρίως!
(κοιτάζοντας το ρολόι του)  Φεύγουμε...Εξάλλου και το γεύμα, γεύμα Εργασίας προγραμματίσθηκε να  είναι....
Κατεβήκαμε άρον-άρον και  στο δρόμο μας περίμεναν 12 αυτοκίνητα. Με τους οδηγούς τους ετοιμοπόλεμους στο τιμόνι! Ένα για τον καθένα!
ΧΑΝΣ: Υπάρχουν κι άλλες αντιπροσωπείες  της Ευρώπης στο Υπουργείο σας σήμερα;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Όχι απ΄ όσο ξέρω . Γιατί το ρωτάτε;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Για τα δώδεκα αυτοκίνητα...
ΧΑΝΣ: Εγώ με τον συνάδελφο θα  πάμε με το ίδιο αυτοκίνητο...
Μπήκαμε στο ίδιο αυτοκίνητο με τον Χανς και τραβήξαμε για το Πασαλιμάνι...Για ψαράκι! Μας ρώτησαν αν έχουμε καμιά ιδιαίτερη προτίμηση και τους απαντήσαμε πως εμείς ήμασταν οι φιλοξενούμενοι. Μας απάντησαν πως οι έλληνες φημίζονται για τη φιλοξενία τους  κι άρχισαν να παραγγέλνουν. Σαν να βρίσκονταν στο στοιχείο τους. Στο μεταξύ κάτι άρχισε να με ενοχλεί...Στο τραπέζι ήρθαν και τα τρία πρώτα μπουκάλια κρασί. Λευκό κρασί Βουργουνδίας! 
ΧΑΝΣ: Ουζερί  δεν τα λέτε αυτά τα εστιατόρια;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Και ουζερί!
ΧΑΝΣ: Ελληνικό ούζο δεν σερβίρουν εδώ;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Φυσικά και σερβίρουν! 
ΒΑΣΙΛΗΣ: Το κρασί Βουργουνδίας τι το θέλουμε τότε; Σε μια Ελληνική φιλοξενία;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Επειδή το ούζο "χτυπάει"  λιγάκι στο κεφάλι,  είπαμε να το πάμε  πιο μαλακά...Σε γεύσεις που ξέρετε...
ΧΑΝΣ: Στα ταξίδια μας, προτιμούμε τις ντόπιες! 
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Κανένα πρόβλημα. Το αλλάζουμε. 
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: (στο γκαρσόνι) Άλλαξέ μας το κρασί με ούζο σε παρακαλώ. 
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Κι αν γίνουν λιάδα, ακόμα καλύτερα... 
Το γκαρσόνι πήρε τα μπουκάλια πίσω, την ώρα που το  δεύτερο γκαρσόνι, έφτασε με τα σαλατικά.
ΧΑΝΣ: Α, έχετε και λαχανάκια Βρυξελών βλέπω...
ΒΑΣΙΛΗΣ: Τα οποία βέβαια,  τα βαρεθήκαμε  στις Βρυξέλλες...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Επειδή...επειδή  τα λαχανάκια Βρυξελλών είναι βιολογικής καλλιέργειας τα παραγγείλαμε... 
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ελληνικά προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας, δεν υπάρχουν δηλαδή;
ΧΑΝΣ: 'Οπως τα σπαράγγια του Νέστου που τα τρώμε σαν βιολογικής καλλιέργειας και στη Γερμανία ας πούμε....
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Φυσικά και υπάρχουν. Φυσικά! (και στο γκαρσόνι) Σπαράγγια Ελληνικά σας  βρίσκονται καθόλου;
ΓΚΑΡΣΟΝΙ: Βουλγάρικα έχω μόνο.
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Βουλγάρικα; Γιατί όχι Ελληνικά;
ΓΚΑΡΣΟΝΙ: Γιατί τα Βουλγάρικα είναι στη μισή τιμή. Και στην ίδια ποιότητα. Λέει το αφεντικό!
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Από πότε;
ΓΚΑΡΣΟΝΙ: Από τότε που απολύθηκαν οι Βούλγαροι από το Νέστο και φύτεψαν τα σπαράγγια κανά δυο χιλιόμετρα παραμέσα  απ΄τα σύνορα· γέλασε με την ψυχή του το γκαρσόνι.
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: (τσαντίλες) Τι σόι έλληνας είσαι εσύ μωρέ,  που να πάρει η ευχή να πάρει; Δεν στο είπανε  από μέσα πως σήμερα τραπεζώνετε ελεγκτές τη κομισιόν;
ΓΚΑΡΣΟΝΙ: Αλβανός είμαι εγώ φίλε...Αλβανός! Και ανασφάλιστος!
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Πολλά λες.  Πάρα πόλλα! Φέρε μας τώρα  τα σπαράγγια και σκάσε. Αλλά αν σε ρωτήσουν οι απέναντι, Ελληνικά είναι. Εντάξει;
ΓΚΑΡΣΟΝΙ: Εντάξει!
Στο τραπέζι απλώθηκαν κι οι πρώτοι μεζέδες. Σολωμός καπνιστός, χαβιάρι μπρικ, γαρίδες σαν μωρά παιδιά  και τέτοια.
ΧΑΝΣ: Δεν το ήξερα πως η Ελλάδα έχει και σολομό. Και χαβιάρι...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Ε, όλο και κάνουμε και κάποιες εισαγωγές. Απ΄την Ευρώπη μας! 
ΧΑΝΣ: (πιάνοντας μια γαρίδα) Έχει τόσο μεγάλες γαρίδες κι η Μεσόγειος;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Κι η υπόλοιπη Ευρώπη απ΄τον Ειρηνικό τις εισάγει τις γαρίδες της ξέρετε...
ΧΑΝΣ: Με λεφτά που της περισσεύουν πρέπει να το παραδεχτούμε...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: (στα ελληνικά και στον διπλανό του) Νάτα, νάτα, νάτα, νάτα! Θα μας κόψει τον κώλο ο ...κασκαντέρ ο υπουργός! 
ΧΑΝΣ: Κασκαντέρ; Εγώ;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Όχι βέβαια! Κάποιο αστείο μεταξύ μας είπαμε.
ΧΑΝΣ: Αααααα!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Εγώ στη Βιέννη πάντως,  σε μια Ελληνική ταβέρνα που πάω που και που,  τρελαίνομαι για τον Ελληνικό γαύρο.
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: (με θαυμασμό) Κοίτα να δεις σύμπτωση! Γαύρο προγραμματίσαμε για σήμερα, αλλά χθες είχε πανσέληνο να πάρει η ευχή.
ΧΑΝΣ: (απορημένα) Full mun; Τι σχέση έχει το full mun  με το γαύρο;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Ακούστε  τι ρωτάει το άτομο τώρα ρε παιδιά! Με το γαύρο του Πειραιά τι σχέση έχει το full mun; έβγαλε το ...ποδοσφαιρικό του άχτι  ο άλλος μανδαρίνος, για να τον κόψει απότομα ο αρχι-μανδαρίνος, μ΄ένα φαρμακερό του βλέμμα.
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Όταν έχει πολύ φως τα ψάρια βλέπουν τα δίχτυα και δεν πιάνονται! Καταλάβατε τώρα;
ΧΑΝΣ: Α, μάλιστα! Το μάθαμε κι αυτό. 
Σηκώθηκα ζητώντας συγνώμη και τράβηξα για την τουαλέτα. Κοντοστάθηκα ρίχνοντας μια ματιά και στα ψάρια του ψυγείου. Το γκαρσόνι απ΄την Αλβανία με πλησίασε:
-Ελληνικά είναι αυτά τα κόκκινα ψάρια; τον ρώτησα.
ΓΚΑΡΣΟΝΙ: Τα μπαρμπούνια απ΄τη Σενεγάλη είναι. Τα ελληνικά τα ψαρέψαμε όλα. το διασκέδασε με την ψυχή του.
-Α, μάλιστα· του είπα και ξαναγύρισα στο τραπέζι.  Η συζήτηση είχε χαλαρώσει πολύ. Χανς και μανδαρίνοι, ανέλυαν το φαινόμενο πως όλες οι ελληνίδες της ψαροταβέρνας ήταν ξανθιές ενώ όλοι οι έλληνες, μελαχρινοί.  Μια ζωή δεν το άντεχε αυτό το ρημάδι το ούζο ο Χάνς!
Μετά από λίγο ήρθε και μια πιατέλα με μπαρμπούνια.
ΧΑΝΣ: (στο γκαρσόνι) Ωραία ψάρια...Αυτά , είναι τουλάχιστον Ελληνικά; ρώτησε και ανακουφίστηκα που δεν είχε γίνει λιάδα, κατά πως το προγραμμάτιζαν οι μανδαρίνοι μας!
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: (αυστηρά προς το γκαρσόνι) Φυσικά και το επιβεβαιώνεις πως είναι ελληνικά.
ΓΚΑΡΣΟΝΙ: (απολογητικά) Δεν....δεν γίνεται...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: (απειλητικά) Άκουσες τι σου είπα;
ΓΚΑΡΣΟΝΙ: Ο διπλανός απ΄αυτόν που ρωτάει έβλεπε τα ψυγεία...Κι ο Αλβανός του είπε πως είναι Σενεγαλέζικα...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: (σε απόγνωση) Το κέρατό μου!
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Μωρέ του χρειάζεται μια απέλαση του Αλβανού,  που να είναι όλη δική του να είναι! 
ΒΑΣΙΛΗΣ: Σενεγάλης είναι τα ψάρια! Το ρώτησα κι εγώ· τον πρόλαβα  πριν να  εκτεθεί περισσότερο.
ΧΑΝΣ: Επειδή είχε πανσέληνο θα μου ξαναπείτε· συμπλήρωσε αθώα ο Χάνς...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: (ξέπνοα) Εμ...
ΧΑΝΣ: Η Σενεγάλη, δεν έχει πανσέληνο άραγε; Ξέρει κανείς μήπως σε ποιό ημισφαίριο είναι η Σενεγάλη;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Δεν ήρθαμε για Γεωγραφία εδώ! έκοψα την αμηχανία του τραπεζιού...
ΧΑΝΣ: Ναι σωστά!
Και πλακωθήκαμε στα τσουγκρίσματα! Στο μεταξύ μια ορχήστρα άρχισε να παίρνει θέση. στο πάλκο. Και σιγά-σιγά, άρχισε να παίζει απαλή ελληνική μουσική. Μια τραγουδίστρια πήρε το μικρόφωνο  κι άρχισε να τραγουδάει ελαφρά λαϊκά τραγούδια στην αρχή. Για να το γυρίσει γρήγορα και στα γνήσια λαϊκά. Οι θαμώνες τριγύρω, άρχισαν να πετάνε και τα πρώτα γαρύφαλλα στη πίστα. 
ΒΑΣΙΛΗΣ: Αυτόν το λαό τον παραδέχομαι! Δεν χάνει ποτέ του την αισιοδοξία του!
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Κι ευτυχώς να λέμε! 
ΒΑΣΙΛΗΣ: Να το πούμε και το ευτυχώς λοιπόν!
Ο Χάνς ενθυμούμενος τας παλιές καλές μέρες της νιότης μας στα ρεμπετάδικα της Γερμανίας,  έκανε νεύμα στη λουλουδού και εκείνη απίθωσε στο τραπέζι,  τρία πανέρια με γαρύφαλλα. Ζητώντας και 60€. O Χάνς  πλήρωσε τα λουλούδια του,   κάτω απ΄τις σφοδρές αντιρρήσεις των μανδαρίνων χωρίς να υποκύψει. Με τους μανδαρίνους να κατεβάζουν καντήλια για την επίμονη Ρωσίδα λουλουδού! Ο Χάνς,  πήρε ένα γαρύφαλλο και το έφερε στη μύτη του.
ΧΑΝΣ: Δε μυρίζει καθόλου αυτό. Όπως στην Ολλανδία! 
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ολλανδικά είναι τα γαρύφαλλα;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ:(με απόγνωση)  Πάει μας πήραν χαμπάρι... 
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Ολλανδικά είναι. Ολλανδικά. Εξάλλου, είναι πιο φτηνά τα Ολλανδικά!
ΧΑΝΣ: Πιο φτηνά; Μα οι Ολλανδοί θερμαίνουν τα θερμοκήπιά τους,  έξι μήνες το χρόνο....Κι εσείς με τόσο καλό κλίμα δεν μπορείτε να τους ανταγωνιστείτε;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Έχουν καλύτερα χώματα οι Ολλανδοί. Πιο...πιο... πλούσια! Και δε ρίχνουν τόσα λιπάσματα!
ΧΑΝΣ: Ναι ε; Αυτό δεν το ήξερα! 
Στο τραπέζι απλώθηκαν και τα γλυκά. Σπιτίσιος χαλβάς, μπακλαβαδάκια και σιροπιαστά.
ΧΑΝΣ: (μέσα στην καλή χαρά) Α, τα ξέρω αυτά τα γλυκά. Τέτοια μας σερβίρισαν κι οι Τούρκοι προχτές στην Άγκυρα!
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Από εμάς τα πήραν οι Τούρκοι...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Εκτός των άλλων που μας πήραν ή ζητάνε να μας πάρουν οι ρεμπεσκέδες...
ΧΑΝΣ: Ρεμπεσκέδες; 
ΒΑΣΙΛΗΣ: Τελειώσαμε και  το γεύμα και μπαίνουμε και στην... εργασία! Καιρός ήταν!
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: (απογοητευμένα) Ναι βέβαια...Γεύμα εργασίας είναι.
ΧΑΝΣ: Αλλά καλύτερα να συνεχίσουμε την Εργασία μας στο Υπουργείο. Να ακουγόμαστε και μεταξύ μας. Εδώ έχει πάρα πολύ καπνό. Απ΄το απαγορευμένο κάπνισμα...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Ότι πείτε. Φεύγουμε!  
Σηκώθηκαν όλοι τους κι τράβηξαν για την έξοδο. Με τον Χανς καρφωμένο στη θέση του. Δεν κατάλαβα που το πήγαινε. Οι υπόλοιποι ξαναγύρισαν:
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;
ΧΑΝΣ: Ένα μικρό προβληματάκι:  ο λογαριασμός...
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ ΙΙ: Μην ανησυχείτε  γι αυτό. Θα μας τον στείλουν στο Υπουργείο...
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ναι αλλά δεν θα τον ελέγξουμε νωρίτερα;
ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΣ Ι: Έχουμε το αντίγραφο της παραγγελίας μας....
ΧΑΝΣ: Και για τα.... δικά μου γαρύφαλλα;
Οι μανδαρίνοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους  κι αφού έστησαν ένα καυγαδάκι με τη λουλουδού, εξασφάλισαν και την απόδειξη για τον Χανς. Μπήκαμε στο αυτοκίνητό μας και αισθάνθηκα αυτοματοποιημένα Έλληνας. Για να υπερασπιστώ τη ράτσα.
ΧΑΝΣ: (συνοφρυωμένος) Δε μου λες ρε Βασίλη, η πατρίδα σου -και η μισή δική μου πατρίδα απ΄τη γυναίκα μου-εκτός από ...φοροδιαφυγή παράγει τίποτε άλλο;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ε, πως μωρέ Χάνς..Τα σφίξαμε τα ζωνάρια τελευταία...Και πίστεψε τι   σου λέω...
ΧΑΝΣ: Για τον κόσμο δεν αμφιβάλλω...Για το κράτος όμως,  επέτρεψέ μου να έχω τις αμφιβολίες μου!
ΟΔΗΓΟΣ: (φρενάροντας, κορνάροντας και έξαλλος σε κάποιον παραβάτη μηχανόβιο) Έχε χάρη ρε κωλόπαιδο που δεν μπορώ να κατέβω! Έχε χάρη!
ΧΑΝΣ: Α, ναι...Και τσαμπουκά παράγει η Ελλάδα...Όπως το συζητάμε και με την πατριώτισσά σου  γυναίκα μου! 
ΒΑΣΙΛΗΣ: Δεν πιστεύω να τα μεταφέρεις όλα αυτά που είδες στην κομισιόν; τον παρακάλεσα σχεδόν.
ΧΑΝΣ: Αστειεύεσαι βέβαια...
ΒΑΣΙΛΗΣ: Μη  μου απαντάς εμένα έτσι· αγρίεψα.Θέλω ξεκάθαρη απάντηση.
ΧΑΝΣ: Και να χάσω εγώ τη δουλειά μου ρε φίλε; Όπως την έχασαν και θα τη χάσουν χιλιάδες ή και εκατομμύρια πατριώτες σου;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Όλα μα όλα θα τα μεταφέρεις;
ΧΑΝΣ: Κι  αύριο μεθαύριο, ποιός θα ταίζει τα πεθερικά μου αν κρύψω τα... μισά απ΄όσα είδα μωρέ Βασίλη; αναστέναξε ο Χανς και με  αφόπλισε εντελώς...
ΒΑΣΙΛΗΣ: Αυτό να μου πεις! συμμαζεύτηκα και λούφαξα στη θέση μου.

 

ΑΠΟΝΟΜΕΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ

Αυτός ο τόπος,  είναι  πολύ παραγωγικός σε βραβευθέντες. Για να χωρέσουν όλοι οι καλοί λοιπόν,  το vavelhaber, επέλεξε να απονέμει αυτά τα βραβεία, τους επαίνους και τα χρυσά μετάλλια και αγαλματίδια,  ανά δίμηνο.  Στους  διακριθέντες συνέλληνες κατά πρώτο δίμηνο του 2010 λοιπόν,  απονέμονται: 

"ΕΠΑΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΘΑΡΡΟΥΣ" της Ακαδημίας Αθηνών

ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. 

Για τις Χριστουγεννιάτικες ευχές της.

Το "ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ"

ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ 

Στους συντάκτες του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ

ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ"

ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ στον ΛΑ.Ο.Σ.

Ο "ΧΡΥΣΟΣ ΣΚΟΥΦΟΣ" της μαγειρικής.

ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.

Για τα μαγειρέματα των στοιχείων της Οικονομίας που έστελνε στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Το "ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ" των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας

ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ στην SIEMENS

Για την συμβολή της στη μείωση του Εθνικού χρέους. Με την απευθείας  χρηματοδότηση πολιτικών και κομμάτων.

Το "ΧΡΥΣΟ ΑΥΓΟ" (με δώρο την κότα)

ΜΑΣ ΤΟ ΕΚΛΕΨΕ Η...

Κι έτσι, ξαναθάφτηκαν στα σεντούκια και τα "ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ", με τα οποία θα τρώγαμε  με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

Νά 'ναι καλά ωστόσο οι "ΧΡΥΣΕΣ ΜΑΣΕΛΕΣ" 

των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων  των ...ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ.

ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ του "GOLDEN BOY"

ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ  ΕΦΡΑΙΜ 

ΚΑΙ ΣΤΗΝ....

Χωρίς άλλα σχόλια!

Το βραβείο "ΠΟΥΛΙΤΖΕΡ" της δημοσιογραφίας,  το κατακτά επάξια τό σύνολο σχεδόν του  Ελληνικού τύπου.  Γραπτού και ηλεκτρονικού. Που παίζει 50-50,  την κυβέρνηση με την αντιπολίτευση. 'Ητοι: 50% υπέρ της κυβέρνησης και 50%....εναντίον της αντιπολίτευσης!

ΤΟ "ΧΡΥΣΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙ",  μας το "έφαγε" από  τον περασμένο Δεκέμβριο ο Υφυπουργός Ντίνος Ρόβλιας.  Οπότε σήμερα δεν θα το απονείμουμε.

Απεναντίας,  είναι πάντα διαθέσιμη η "ΧΡΥΣΗ ΜΠΑΛΑ"

Και απονέμεται σε ...όσους την έχασαν.

ΤΟ "ΒΡΑΒΕΙΟ ΟΣΚΑΡ" του πρώτου Γυναικείου Ρόλου,  το κέρδισε η Υπουργός Γεωργίας  για την ερμηνεία της στην επική ταινία:

"Κιλελερ 2010: Τα χίλια πρόσωπα της Λάρα Κροφτ" 

Ενώ το "ΧΡΥΣΟ ΒΑΤΟΜΟΥΡΟ" το κέρδισε ο Υπουργός Οικονομικών  για την κάκιστη ερμηνεία του στο ριμέϊκ της ταινίας:

"ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ Νο ΙΙ"

Η... "ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ" τέλος, απονέμεται στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Και την Αστυνομία του! Για το χιλιοπαιγμένο έργο:

"Είμαστε,  μια ωραία Καμπούλ είμαστε"

Το "ΧΡΥΣΟ ΚΛΕΙΔΙ" των κοιτασμάτων  του "μαύρου χρυσού" του Αιγαίου,  δεν θα απονεμηθεί αυτό το φεγγάρι,  γιατί... κάποιος μου το έκλεψε. Κάπου πάει το μυαλό μου βέβαια, αλλά μη πάρουμε στο λαιμό μας και... αθώους γειτόνους  τέτοιες ώρες. 

Κράτησα για το τέλος μερικά συμβολικά βραβεία , σημειολογικής -και μόνο τονίζεται- σημασίας. Που απονέμονται σε πρόσωπα και θεσμούς!  

Όπως το βραβείο: "Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ" για παράδειγμα.

Ή το βραβείο: "ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ". (Εντάξει ρε ...καντέμηδες! Στην Ντόρα θα το δώσω. Μιας κι ο Βαγγέλης κάνει στάση εργασίας εσχάτως!)

Είτε και το βραβείο: "ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΟΔΗΓΟΥ." Για όσους περπατάνε,  χωρίς κανέναν απολύτως μπούσουλα τέλος πάντων. 

Σκέφτηκα να απονείμω και το βραβείο της "ΧΡΥΣΟΜΥΓΑΣ" αλλά μόλις θυμήθηκα που...συχνάζει, αμέσως το πήρα πίσω. 

Αντικαθιστώντας το, με το βραβείο του "ΧΡΥΣΟΨΑΡΟΥ". Που είναι διάσημο για την ασθενική  του μνήμη!

Πέρα απ΄τις απονομές,  κατατίθεται σήμερα  και μια πρόταση. Για το επόμενο "ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ."  Και προτείνουμε  ανεπιφύλακτα τον Πρωθυπουργό μας! 

Για την παροιμιώδη πρότασή του στην σύνοδο της Κοπεγχάγης (για το περιβάλλον) να επιβληθεί φόρος του άνθρακα στους δανειστές του!

Θα μου πείτε τώρα: Τι σχέση έχουν τα ...περιβαλλοντολογικά θέματα, με το νόμπελ της ειρήνης;
Μα φυσικά,  όση σχέση έχει  κι ο  τελευταίος κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης Μπαράκ Ομπάμα,  με την....Ειρήνη. Βάζω τα πράγματα στη θέση τους  με τη σειρά μου! Άκου λέει....

Και τώρα ο MVP (most valuable player). O πολυτιμότερος παίκτης του μήνα ελληνιστί: Πολυτιμότερος παίκτης του μήνα λοιπόν,  αναδεικνύεται ο...Υπουργός Απασχόλησης! Γιατί για την αφεντιά του και τους συν   αυτώ,  βρήκε και με τι θα απασχοληθεί, μόλις η ανεργία χτυπήσει και τη δική τους πόρτα! Για την ώρα, να σταματήσουν να ξύνονται μόνο. Στη ...γλίτσα του τσοπάνη, βεβαίως-βεβαίως!