Η τρίλιζα με το όνομα Μακεδονία για το κρατίδιο των Σκοπίων με χρονικό ή γεωγραφικό προσδιορισμό, όπως: «Άνω» «Νέα» «Βόρεια» κ.λ.π. «Μακεδονία» -αυτοτελές αυτό- είναι ένα από τα πλέον ολέθρια και διαχρονικά σφάλματα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. ΤΟΤΕ και ΤΩΡΑ. Όλοι αυτοί οι προσδιορισμοί, αυτοχειριάζουν το «ΜΕΡΟΣ» απλά μιας Ελληνικής περιφέρειας και μόνο, έναντι του «ΟΛΟΥ» ενός κράτος! Κράτους που θα εμφανίζεται ως ο κύριος φορέας του ονόματος και όχι μόνο! Ειδικότερα δε το «Νέα Μακεδονία» θα αποτελέσει εθνική τραγωδία!
Καμιά απολύτως αντιδιαστολή, όπως πολιτικά μας σερβίρεται με την «Αρχαία Μακεδονία» δεν είναι αυταπόδεικτη. Το «νέα» παραπέμπει σε μετεξέλιξη σε αναγέννηση μην ακυρώνοντας σε καμιά περίπτωση και την ενεχυρίαση τις ιστορικής κληρονομιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Γάντι πάει και στους Σκοπιανούς το «Νέα». Οι οποίοι με ένα τέτοιο όνομα, «κουμπώνουν» την κατά χίλια διακόσια χρόνια και βάλε, ετεροχρονισμένη εμφάνιση των σλαβικών φύλλων στην Βαλκανική. Τον 7ο μεταχριστιανικό αιώνα δηλαδή.
Ισχυριζόμενοι έκτοτε πως οι επιμειξίες με τους γηγενείς Μακεδόνες, τους καθιστούσαν αυτόματα και κληρονόμους των κοινών (;;;) μας προγόνων. Μα το πήγαν κι ακόμα παραπέρα: Όχι απλά και εξ αδιαιρέτου κληρονόμους, μα αποκλειστικούς κληρονόμους κατά πως θα εξελίξουν από εκεί και πέρα τα πράγματα.
Η χαζοχαρούμενη Αθήνα, αποκλείοντας το δημοφήψισμα του λαού, είναι έτοιμη να αποδεχτεί αμαχητί το "Νέα Μακεδονία"… Απεμπολώντας τα πάντα. Και με μια αξιοθαύμαστη επιμονή και επιπολαιότητα, σάμπως και πρόκειται για δουλειές του… ποδαριού! Τρανό παράδειγμα του «όλου» άλλωστε αποτελεί το γεγονός πως για αμέτρητα χρόνια βολευτήκαμε με το τουρκογενές διεθνές μας όνομα «Greece» (Γραικοί). Για τουριστικούς και μόνο λόγους! Ας σκεφτούμε απλά, αν και κατά πόσο απέδωσαν σε παγκόσμιο επίπεδο, οι όψιμες προσπάθειές μας -του ποδαριού επίσης- να ενδυθούμε και το «ΕΛΛΑΣ»…
Εξάλλου πέρασαν πάρα πολλά χρόνια από την πρώτη απλόχερη εκχώρηση της προσωρινής έστω πεντάδας των ονομάτων που μας ξεφούρνισε ο Νίμιτς. Μα και οι "νονοί" Βάνς και ο Πινέϊρο ως διαπραγματευτές πριν από τον Νίμιτς . Αν είναι να συμβιβαστούμε λοιπόν ας συμβιβαστούμε στην έσχατη παραχώρησή μας και στο: «Σλαβομακεδονία».
Δεν είναι κι ας δείχνει "αιρετική" μια τέτοια θέση. Μελλοντικά, θα το φυσάμε και δεν θα κρυώνει με μια οποιαδήποτε άλλη "θέση". Ύστατη παραχώρηση που κουτσά στραβά, λύνει πολλά περισσότερα προβλήματα από όσα δημιουργούν οι προταθείσες -και συζητήσιμες καθ΄ όλα από το πολιτικό σύστημα- σύνθετες ονομασίες. Κι αυτή ας είναι η ύστατη παραχώρηση των πολιτικών επιγόνων και εκτελεστών της διαθήκης των προγόνων! Αν όχι εκτελεστών του έθνους....
