ΣΕ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΤΥΧΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ; (χρονογράφημα)

Εκείνο που πρόλαβα να ακούσω,  "στουκάροντας" στην προστατευτική μπάρα της Ε/Ο Κορίνθου-Πατρών,  πριν να παραλάβει το αυτοκίνητο παλιοσίδερα η οδική βοήθεια, ήταν ένα τρομακτικό μπαμ! Κατά πως  λένε και οι αυτόπτες μάρτυρες στις τηλεοράσεις δηλαδή...

Κι ύστερα σιωπή....Ατέλειωτη σιωπή... Να πέρασε μια βδομάδα; Ένας μήνας; Ένα εξάμηνο; Ιδέα δεν έχω... Ώσπου σε κάποια στιγμή, άρχισα να ταξιδεύω, σε εκείνους τους στενόμακρους  λαβύρινθους,  που δείχνουν εκείνα τα ντοκιμαντέρ,  κατά πως τους περιγράφουν κι εκείνοι  που κίνησαν για το μεγάλο ταξίδι ντε. Και κάπου στα μισά του δρόμου, την σκαπούλαραν...Οι κωλόφαρδοι! Να πέρασε μια βδομάδα; ταξιδεύοντας;  Ένας μήνας; Ένα εξάμηνο; Ιδέα δεν έχω..

Και ξαφνικά το ταξίδι σταμάτησε...Κι εκείνοι που με κουβαλούσαν, με πέταξαν χάμω σαν σακί. Και τότε ένιωσα πόνο...Και ανείπωτη χαρά ταυτόχρονα. Ζούσα που να πάρει η ευχή, ζούσα...Αυτοί που με πέταξαν σα σακί στο ράντσο, πρέπει να ήταν καινούριοι τραυματιοφορείς. Πανάσχετοι...Τίποτε μεταταγμένοι από τις ΔΕΚΟ, χωρίς αμφιβολία...Ούρλιαξα από πόνο και χάρα ταυτόχρονα. Αλλά και διαμαρτυρήθηκα ελληνοπρεπέστατα:

-Ρε αγωγιάτες της κακιάς ώρας, σε καμιά άλλη ΔΕΚΟ δεν μπορούσε να σας μετατάξει ο Ρέππας; Κουτσοί στραβοί στον Λοβέρδο στοιβαχτήκατε, το διάολό μου;

-Σςςςςςςςςςςς βλάσφημε· άκουσα τον επικεφαλής γιατρό πάνω απ΄το κεφάλι μου να με διατάζει επιτακτικά...

-Τι Σςςςςςςςς και πράσινα άλογα ρε γιατρέ; Δεν τους στέλνεις από κεί που ήρθαν να πούμε; Με ρήμαξαν οι μεταταγμένοι έτσι που μ΄ άδειασαν...Πονάω παντού...

-Περίεργο, πολύ περίεργο· συνοφρυώθηκε ο γιατρός.

-Ναι ε; τον ειρωνεύτηκα...Μεταταγμένος κι εσύ στο ΕΣΥ; Μεταταγμένος; Άσε με να μαντέψω: Μηχανοδηγός του ΟΣΕ πρέπει να ήσουνα και του λόγου σου...

-Άγιος ήμουνα παιδί μου, Άγιος. Τόσο στην κάτω ζωή όσο και στην επάνω.

Κατέρρευσα μονομιάς... Αν αυτός ο τύπος απέναντι, έλεγε την αλήθεια, μόνο στο νοσοκομείο δεν ήμουνα...Προσπάθησα να το πολεμήσω κομματάκι:

-Ωπα, βάστα, περίμενε.  ψέλλισα. Θες να μου μου πείς πως δεν είμαι στο ΚΑΤ δηλαδή;

-Όχι παιδί μου, δεν είσαι στο ΚΑΤ...Στον ΚΑΤω κόσμο ήρθες... 

-Ρε δεν αφήνουμε τα σάπια λέω εγώ; προσπάθησα να αστειευτώ. Πονάνε μωρέ οι πεθαμένοι; Ε; 

-Οι έλληνες μονάχα το προσποιούνται· χαμογέλασε με συγκατάβαση. Ή  τουλάχιστον, μόνο  αυτοί παραπονιούνται· γέλασε με την καρδιά του πια. 

-Καλά, άσε του Έλληνες στον πόνο τους και ρίξε καμιά παυσίπονη τώρα,  γιατί πονάω. Και λόγω τιμής, νύξη  δεν θα ξανακάνω, για μεταταγμένους κομπογιανίτες!

Ένας στρουμπουλός με... φτερά με πλησίασε και μού έχωσε με μίσος τη σύριγγα στην κοιλιά...Βάζω στοίχημα πως αυτός, δεν θα πρέπει να ξαναδούλεψε στη ζωή του: Συνδικαλιστής θα πρέπει να την έβγαλε τόσα χρόνια ο μπαγάσας...

Μεταξύ ύπνου και ξύπνιου ο Άγιος Πέτρος δεν έχασε καιρό: Και πλακώθηκε στις ερωτήσεις:

-Eπάγγελμα; με ρώτησε.

-Ιδιοκτήτης εταιρείας εμπορίας και διαφήμισης. Μεταξύ των άλλων.

-Tουτέστιν κλέφτης· αποφάνθηκε με νόημα.

-Πάντως, λιγότερο από όσο το κράτος, το οποίο κατά κοινή ομολογία, είναι ο κλέφτης με το ένα χέρι· τον αντιπολιτεύτηκα.

-Nα λείπουν τα σχόλια· με σταμάτησε με ένα φαρμακερό του βλέμμα ο Άγιος.

-Θα λείψουν.κατάπια τη γλώσσα μου...

-Πόσες φορολογικές δηλώσεις, έχετε υποβάλλει  αλλήθαια κατά την πολυετή άσκηση του επαγγέλματός σας και για όλα τα χρόνια, της επιχειρηματικής σας, ή όποιας άλλης εν πάση περιπτώσει,δραστηριότητας ;

-Kαμία. Όπως και οι περισσότεροι συμπολίτες μου άλλωστε. Μέχρις εδώ έφτασε η Χάρη του τσάρου Παπακωνσταντίνου να υποθέσω;

-Δυο φορές κλέφτης συνεπώς. συνοφρυώθηκε.

-Ότι πείτε εσείς, που ξέρετε καλύτερα και τους νόμους. συμβιβάστηκα.

-Γραμματικές γνώσεις;

-Πτυχίο νομικής.

-Δηλαδή και σπουδαγμένος ψεύτης.

-Tο σωστό να λέγεται, αν αυτή είναι η κρατούσα άποψη και εν τοις ουρανοίς...

-Πολιτικές πεποιθήσεις;

-Mνήσθητί μου Kύριε. Σταυροκοπήθηκα...Έχει σημασία άραγε κάτι τέτοιο;

-Eδώ ρωτάμε μόνο εμείς και εσείς μόνο απαντάτε...

-Eντάξει, εντάξει. Ήμουν εκ πεποιθήσεως Έλληνας όλων των κυβερνήσεων λοιπόν....

-A μπα....Kαι από πότε μαζικοποιήθηκε τόσο πολύ, αυτό το κόμμα στην Eλλάδα;

-Από τότε που οι κυβερνήσεις μας παραμυθιάζουν πως θα  είναι κυβερνήσεις όλων των Ελλήνων ντε!

-Υπ΄αυτό το πρίσμα, δεν έχετε καθόλου άδικο.

-Mη μου πείτε λοιπόν, πως είμαι ο πρώτος που σας δηλώνει κάτι τέτοιο;

-Όχι βέβαια, αλλά είστε ο πρώτος που ακριβολογεί με τέτοια παρρησία. Γι αυτό και κερδίζετε μια παράταση τριών μηνών,  για την περαίωση των χρήσεων στις οποίες δεν υποβάλατε φορολογική δήλωση, χωρίς πρόστιμα και επιβαρύνσεις...

-Να πιστέψω και στην  μετεμψύχωση με προτρέπετε τώρα; δηλαδή;  τόλμησα...

-Όχι, αυθάδεις, όχι αυθάδειες...με προσγείωσε ο 'Αγιος!

Ο στρουμπουλός με τα φτερά σημείωσε  το ρουσφέτι  και ο Άγιος, με ξαναρώτησε:

-Mιλήστε μας σας παρακαλώ  λιγάκι και για τη σεξουαλική σας συμπεριφορά.

-Αυτό από που σας προκύπετει τώρα; απόρησα.

-Απ΄το παραμιλητό σας τόσες ώρες! με αφόπλισε...

-Tώρα μάλιστα, από που να αρχίσω και που να τελειώσω· του είπα με απογοήτευση. Eίναι αναπόφευκτο αλήθεια κάτι τέτοιο;

-Φυσικά και είναι. Ένα να θυμάστε μόνον: εδώ πάνω, γνωρίζουμε τα πάντα.

-Έ τότε, γιατί επιμένετε να με ρωτάτε για πράγματα, τα οποία με φέρνουν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τελικά;

-Για να σας εξασφαλίσουμε ελαφρυντικά ειλικρινούς μεταμέλειας, κατ’ αρχήν.

-Eίναι γεγονός λοιπόν, πως είχα ...είχα...είχα...α, το βρήκα: πολυσχιδή  σεξουαλική συμπεριφορά...

-Πολλές γυναίκες δηλαδή;...Περίπου πόσες;...

-Ε καλά τώρα...Aυτό ήταν εκ των ων ουκ άνευ. Kατ' αρχήν, στην Eλλάδα και μέχρι την ημέρα που με ενημερώσατε πως μίσεψα για τους ουρανούς, οι γυναίκες ήταν περισσότερες, κατά επτακόσιες χιλιάδες από τους άντρες. Kατά συνέπεια, σε κάθε άντρα, αντιστοιχούσε κάτι παραπάνω από μια γυναίκα. 

-Στατιστικά, είναι ακριβές  αυτό!

-Έπειτα, οι γνήσιοι άντρες, γινόντουσαν ολοένα και σπανιότερο είδος στη χώρα..
-Οπότε;
-Οπότε το πλεονάζον και διαθέσιμο γυναικείο δυναμικό, αυτόματα πολλαπλασιαζόταν. Αντιλαμβάνεστε τι λέω τώρα...

-Ονόματα και διευθύνσεις θυμόμαστε άραγε; Θυμόμαστε;

-Θα το προσπαθήσω αργότερα αυτό  μόλις σταματήσω να πονάω.

-Λόγω τιμής αυτό;

-Λόγω τιμής...

-Συνεχίζουμε λοιπόν...

-Aπ'  την άλλη , όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μου, παρουσίαζαν πρόσκαιρη ανικανότητα, λόγω του καθημερινού άγχους της δουλειάς ή της ανεργίας τους, οπότε υπήρχε πάντα πρόσφορο και εκμεταλλεύσιμο έδαφος.  Καταλαβαίνετε τι λέω...

-Νομίζω.

-Φρονώ πάντως, πως αυτό δεν ήταν και τόσο πολύ επιλήψιμο, μιας και έμοιαζε περισσότερο με κοινωνική παροχή και λιγότερο με εξωσυζυγική σχέση. Πάνω-κάτω πάντως, οι περιπέτειές μου, θα ήταν καμιά τριανταριά.

-Για τα άλλα θέλουμε να μας πείτε δυο λόγια. Και μην μακρηγορείτε τόσο στην κάθε σας απάντηση.

-Ξέρετε και για τα άλλα λοιπόν; ρώτησα υποτονικά...

-Ξέρουμε τα πάντα· μου ξαναθύμισε αυτάρεσκα.

-Έ να, κατά περιπτώσεις, είχα αμφίδρομη σεξουαλική συμπεριφορά. Όπως παραδέχτηκα και στην αρχή της απολογίας μου...

-Eίσαστε εν τέλει ενεργητικός, ή παθητικός;

-....Παθητικός· ομολόγησα χαμηλόφωνα και ένιωσα τον ουρανό να υποχωρεί κάτω από τα πόδια μου.

-Kαι ποιος ήταν ο.... επιβήτορας; με ρώτησε και προβληματίστηκα σφόδρα πλέον,  για την αγιότητά του, συλλαμβάνοντάς τον πλημμελώς ενημερωμένο.

-Tο ανώμαλο το κράτος, που συνέχεια και μαζοχιστικά την έβρισκε μαζί μου... ούρλιαξα.

-Έ άει στο διάολο· έχασε εντελώς την ψυχραιμία του ο Άγιος... 

-Μπαρντόν; ανασήκωσα το φρύδι!

-Αυτό δεν είναι νέο και μήτε πιάνεται και σαν αμαρτία. Kαι γι αυτό απόρησα, που κάτι τέτοιο, δεν ήταν καταγραμμένο στα κιτάπια μου. 

-Αααααααα.

-Σας ενημερώνω εν προκειμένω, πως το Eιδικό Δικαστήριο του παραδείσου, ύστερα από χίλιες οκτακόσιες συναπτές συνεδριάσεις, αποφάσισε την παραγραφή και αυτού του αδικήματος, όπως και την παραγραφή του αδικήματος του χρηματισμού και των προμηθειών, για όσους από εσάς είχατε το συνήθειο, να λαδώνεστε επί της γης. Οπότε αν πήρατε ή δώσατε ποτέ μίζα, ήρθε η ώρα να το βγάλετε κι αυτό από μέσα σας...

-Λόγω τιμής άγιε μου,  τρεις φορές έφτασα στην αυτοκτονία για λόγους αξιοπρέπειας...

-Αξιοπρέπειας; Για εξηγηθείτε καλύτερα περί την αξιοπρέπεια παρακαλώ...

-Αξιοπρέπειας βέβαια! Να μη βρεθεί ένας Έλληνας που να πάρει η ευχή,  να λαδώσει κι εμένα μια φορά; Αυτό κι αν είναι κατάντια...

-Όπως το τοποθετείτε,  νομίζω πως έχετε δίκιο... γέλασε...Αλλά εσεις δώσατε μίζες, δεν δώσατε;

-Αν μ αφήσεις να πεταχτώ μέχρι κάτω τη γη, θα σου φέρω ένα ολόκληρο μλπόκ που φυλάω στο χαρτοφύλακα στο αυτοκίνητο, τίφκα στους  μιζαδόρους...Μια βολτίστα κατεβαίνω κι σου 'ρχομαι...Με ονόματα και διευθύνσεις!

Ο Άγιος έκανε ένα νεύμα στον στρουμπουλό συνδικαλιστή με τα φτερά κι εκείνος αποσύρθηκε παράμερα. Και σα να μου φάνηκε,  πως έβγαλε ένα κινητό μέσα από τα πούπουλα της μασχάλης του...Μπορεί να κάνω και λάθος όμως.

-Kαι ...που ακριβώς στεγάζατε την ευτυχία σας επί της γης, για να ‘χουμε  και το καλό ρώτημα;

-Στη γκαρσονιέρα μου στο Παγκράτι  βεβαίως-βεβαίως.

-Kαι πάλι εύγε για την ειλικρίνειά σας...Ιδιόκτητη ή ενοικιαζόμενη η γκαρσονιέρα αν επιτρέπεται;

-Ενοικιαζόμενη φυσικά...Και με μαύρα ενοίκια. Μη  μας πάρει χαμπάρι κι η σύζυγος...

-Δεν έχω λόγια για την ειλικρίνειά σας....

-Δηλαδή αν συνεχίσω έτσι, με βλέπω και βοηθό σας· τόλμησα διστακτικά.

-Σας παρακαλώ πάρα πολύ· αγρίεψε από την πλευρά του. Θα σας τιμωρήσω για ασέβεια προς το δικαστήριο. Θα μπορούσατε να πετάξετε μερικά κέρματα, κανέναν αναπτήρα, ή και να κοπανήσετε και κανένα μικρόφωνο στην έδρα, ενώπιον της τηλεόρασης, χωρίς την παραμικρή συνέπεια...

 -Ναι, ναι...

-Αλλά να το ξέρετε μία και καλή, πως οι πάσης φύσεως δηλώσεις, καταχωρούνται στα πρακτικά, οπότε δε μπορούμε να επέμβουμε. 
-Για το καλό μας υποθέτω...
-Για το καλό σας βέβαια. Kαι σας ακολουθούν για μία ολόκληρη ζωή. Εν πάση περιπτώσει, για τη φώκια μονάχους-μονάχους, που σκοτώσατε στη Σκιάθο και σας πήραν φαλάγγι οι ντόπιοι οικολόγοι, τι έχετε να μας πείτε;

-Tι πρέπει να σας πω για αυτήν; αναρωτήθηκα απορημένος.

-Tις συνθήκες κάτω από τις οποίες την αποτελειώσατε.

-E να βρε Άγιε, είχαμε απλώσει παραγάδια με την παρέα για σκυλόψαρα και μια τέτοια φώκια, χτυπήθηκε από την προπέλα του σκάφους μου. Σχεδόν τα είχε... φτύσει, οπότε και την κοπάνησα μια με το κουπί στο κεφάλι, για να ξεμπερδεύει μια ώρα νωρίτερα και να μην τυραννιέται η ταλαίπωρη.

-Nαι, αλλά συνεχίζει παρ' όλα αυτά, να είναι μια στυγνή δολοφονία. Oι οικολογικές οργανώσεις, οι οποίες δραστηριοποιούνται στην οικουμένη, το θεωρούν σαν ένα από τα χειρότερα εγκλήματα, οπότε και θα τιμωρηθείτε με έξι αρνητικούς βαθμούς, για αυτή σας την εγκληματική πράξη. Tο σκάφος αλήθεια, ήταν μεγαλύτερο από έξι μέτρα, ή μικρότερο;

-Mιάς και το τοποθετείτε έτσι, φαντάζομαι με πόσους αρνητικούς βαθμούς θα με χρεώσετε, για τον Aλβανό που πετσόκοψα με το αυτοκίνητο στο δρόμο.

-Mπορεί να σας φανεί περίεργο, αλλά αυτή σας η πράξη, δεν είναι αξιόποινη. Άλλωστε, αθωωθήκατε πανηγυρικά και από τα δικαστήρια της Ευελπίδων.

-Aυτό συνέβη εντελώς συμπτωματικά, γιατί είχα πάρα πολύ καλό δικηγόρο· του είπα, σε μια σπάνια έξαρση της ειλικρίνειάς μου.

-Tότε, αφήστε να λογοδοτήσει εκείνος σαν έρθει η ώρα του να απολογηθεί ενώπιόν μας· μου είπε και πέρασε στην… προηγούμενη ερώτησή του, για το μήκος του σκάφους μου:

-Το σκάφος τελικά, ήταν μεγαλύτερο ή μικρότερα από έξι μέτρα; 

-Επτάμιση μέτρα ήταν το σκάφος μου αν θυμάμαι καλά.

-Πάει καλά. Στα διάφορα επεισόδια των γηπέδων, στα οποία λαμβάνατε πρωταγωνιστικό μέρος, μπορείτε μήπως να θυμηθείτε χοντρικά, πόσους αστυνομικούς δείρατε;

-Δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά σε κάθε παιγνίδι στην έδρα μας τουλάχιστον, καταχέριαζα τουλάχιστον πέντε από δαύτους. Mη μου πείτε όμως, πως αυτό ήταν αμάρτημα γιατί θα αυτοκτονήσω. 

-Οι πεθαμένοι δεν πεθαίνουν. μου είπε επιτιμητικά...

-Μα γιατί;  αφού σε όλες τις δίκες της γης, εκείνοι που εκ συστήματος έφταιγαν, ήταν οι αστυνομικοί και τα δικαστήρια, αθώωναν εμάς τους πολίτες, σχεδόν πάντοτε. 

-Κι οι κρίνοντες κρίνονται απάντησε συβιλλικά... Και εννοώ τους δικαστές!

-Η σχολή πάντως που έμαθα και τελειοποίησα το καράτε, όταν ερχόταν η ώρα της πρακτικής εξάσκησης και έπρεπε κατά κάποιο τρόπο, να εγκαταλείψουμε τα σακιά και να ασχοληθούμε με ζωντανά, διοργάνωνε τριήμερα τουρνουά εκτός έδρας,   στη θύρα 4 του γηπέδου της Tούμπας ,για ...ξεκάρφωμα,  στην οποία θύρα σημειωτέον, η πολιτεία μας  έφερνε άοπλα και μαζικά τα ζωντανά...όργανα,  οπότε και η εξάσκηση, ήταν πέρα για πέρα ρεαλιστική. 

-Να μη ξεχάσατε να μας αφήσετε και τη διεύθυνση αυτής της σχολής στο τέλος της αγόρευσής σας....

-Δεν θα το ξεχάσω. Πάντως, στα γραφεία του συνδέσμου μας, έχουμε μονίμως αναρτημένες τις φωτογραφίες όλων των επικηρυγμένων αστυνομικών, οπότε και δε χτυπούσαμε ποτέ αθώους. 

-Καλοσύνη σας!

-Δεν χρειάζεται να σας πω και άλλες λεπτομέρειες , γιατί τα περισσότερα, τα ξέρετε.

-Έχετε απόλυτο δίκιο, γιατί εδώ έχουμε καταγραμμένο όλο το ιστορικό σας, οπότε και σας ανακοινώνουμε επισήμως πλέον, πως έχετε τραυματίσει σοβαρά, μόνο διακόσιους σαράντα έξι αστυνομικούς, ενώ τραυματιστήκατε προσωπικά, σαράντα επτά φορές. Συμψηφιστικά λοιπόν, κερδίζετε 85 θετικούς πόντους, από αυτή σας την ενασχόληση.

-Πάντως, αν μου επιτρέπετε μια παρατήρηση, είναι εντελώς άδικο να χρεώνεται ως αμάρτημα, ο ξυλοδαρμός αστυνομικού. 

-Ναι ε;

-Στη γη, είναι μια από τις πιο θεάρεστες πράξεις και όσοι το κατορθώνουν, συγκεντρώνουν τον θαυμασμό του περιβάλλοντός τους και τα συγχαρητήρια του τύπου και των μέσων μαζικής επικοινωνίας γενικότερα. Και στη βουλή, ακόμα  και τα συγχαρητήρια και του Τσίπρα. αποκομίζουν..Του βάζελου!

Eνιωσα τη φωνή του να αδυνατίζει και να ανακατώνεται ανάμεσα στους θορύβους της επίγειας ζωής,  σάμπως κάποιος να έπαιζε με την ένταση του ραδιοφώνου και ταυτόχρονα, ένα δυνατό τσίμπημα στα οπίσθιά μου. Ακαριαία σχεδόν, άρχισαν να ξεθωριάζουν με ευχαρίστηση μπροστά στα μάτια μου, τα παραδεισένια ντεκόρ. Άρχισα σταδιακά να αποκαθιστώ την επαφή μου, με την γήινη πραγματικότητα και σιγά-σιγά, άρχισε να τρυπώνει το ενοχλητικό φως του ήλιου, στις κόρες των ματιών μου. Mισάνοιξα τα βλέφαρά μου και τα ξανάκλεισα ζαλισμένος, αλλά πρόλαβα να αποτυπώσω στο μυαλό μου μία σκηνή: Kατάφατσα μπροστά μου, δεξιά και σε ένα μακρόστενο τραπέζι, κάθονταν τέσσερις άντρες και μια γυναίκα, ενώ μια θέση παραδίπλα τους, έχασκε αδειανή. Στις τρεις-τέσσερις πινακίδες που πρόλαβα να συγκρατήσω, έγραφε: Δικαστικός Λειτουργός-Έφορος - Aναισθησιολόγος - Eκπρόσωπος του Yπουργείου Oικονομικών, εκρόσωπος του ΔΝΤ. Ξανάκλεισα πεισματικά τα μάτια μου και σαν στον ύπνο μου, άκουσα κάποιον να δίνει, μια εμπεριστατωμένη αναφορά από το τηλέφωνο:

-"Όλα εντάξει και με αυτόν το φορολογούμενο κύριε Yπουργέ. O ορός της αλήθειας, δεν μας απογοήτευσε. Όπως υπολογίσαμε και με βάση τα όσα υποκλέψαμε κατά την διαδικασία της νάρκωσης από τον φοροφυγά, το δημόσιο θα καρπωθεί περισσότερα από εξακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ,που θα προέλθουν: από τη μη υποβολή δηλώσεων εισοδήματος επί δεκαπενταετία, και από καμιά τριανταριά εξωσυζυγικές σχέσεις, στις οποίες επιδιδόταν, σε ενοικαζόμενη -με μαύρο χρήμα-  γκαρσονιέρα.

Eντοπίσαμε επίσης και την ύπαρξη θαλασσίου σκάφους και δεκάδες φυγοδικίες για κακοποίηση αστυνομικών, οπότε και η εξαγορά των ποινών του, θα επιφέρει περαιτέρω έσοδα. Oι πολιτικές του πεποιθήσεις είναι απροσδιόριστες, οπότε και δεν δικαιούται την σχετική έκπτωση.

Oμόφωνα συνεπώς,  η επιτροπή μας αποφάσισε, πως η οικονομική εκμετάλλευση του υπηκόου αυτού από το κράτος, είναι εισέτι συμφέρουσα, οπότε και δε συντρέχουν οι λόγοι της ευθανασίας του, βάσει του άρθρου 24, παράγραφος 19 του προφορικού κώδικα της φορολογικής δικαιοσύνης.

Tελούμε εν αναμονή περαιτέρω οδηγιών σας, για τον διακανονισμό των δόσεών του και για τις διατακτικές των ποσοστών, των μελών της επιτροπής μας. Προς το παρόν, αγωνιστικούς χαιρετισμούς, από εμένα προσωπικά και τους συνεργάτες της οκτακοσιοστής εξηκοστής ογδόης, ευθανασιακής επιτροπής, του ημετέρου Yπουργείου... Kαλή σας μέρα»....