ΤΙ ΘΑ ΦΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ?

Αποβραδίς μουλιάζουμε μισό κιλό γίγαντες. (Καστοριάς κατά προτίμηση σε μαύρη... διαφήμιση) Με το νερό που ρουφάνε, γίνονται σκάρτο κιλό! Βάζουμε σάλτσα, από αυτή ντε, τη συλλεκτική που μας έστειλαν από το χωριό. Και την φυλάμε για γιορτές και αργίες. Αν έχουμε λάδι βάζουμε, αν όχι καμωνόμαστε πως είναι ...Παρασκευή, νηστεύουμε και δεν το βάζουμε σε διαβούλευση με τα μικρά που μας διορθώνουν πως είναι Κυριακή με το τάμπλετ στο χέρι. Τα σκασμένα!!! Ώρα για τα καρυκεύματα. Ένα κομμάτι από την απόδειξη του φόρου εισοδήματος, ολόκληρη την απόδειξη του ΕΝΦΙΑ (γιατί θα μας έρθουν κι άλλες τέσσερις) και ανακετεύουμε μέχρι να χυλώσει το μίγμα. Απαγορεύουμε την ευχή:" καλή όρεξη"! Οι... κατάρες μας μάραναν τώρα! Αφήνουμε αυτή την σαν... περήφανη διαπραγμάτευση σούπα να κρυώσει και σερβίρουμε. Ρίχνουμε και μια ... παιδευτική τσιμπιά στο χέρι του μικρού, που βιάστηκε να αθληθεί στην κατσαρόλα μέσω της παπάρας!!! Βάζουμε στον πάτο του πιάτου της γιαγιάς, κρυφά όλη την κοσνέρβα του τόννου. Είδαμε και πάθαμε να την αρπάξουμε από τα χέρια του γηροκομείου. Την μοναδική οικονομικά... ενεργή της άνεργης φαμίλιας, στα 100 της! Μη μας την κοπανήσει δα και για κάπου καλύτερα!!! Κάνουμε την προσευχή μας, ζητώντας από το θεό να δίνει ζωή στη γιαγιά, υπομονή στην υπόλοιπη οικογένεια και... κουράγια στην κυβέρνηση. Για την επόμενη περήφανη διαπραγμάτευση. Για το χρέος ωχ αμάν, αμάν! Άντε και ως την άλλη Κυριακή πρώτα ο θεός καλά να είμαστε ως τα τότε ορέ πατριώτες και όλο και κάτι θα βρεθεί πάλι!!! Κουφάλα νεκροθάφτη, την πηδήξαμε και σήμερα!!!