«Τα Κράτη, χρειάζονται χίλια χρόνια για να συγκροτηθούν και μία μόλις ώρα για να διαλυθούν.» Είπε δύο αιώνες πριν, ο …περισσότερο Έλληνας ακόμα και από πολλούς Έλληνες, μα «κατακυρωμένος» ως απλός… φιλέλληνας, Άγγλος ποιητής και ζωγράφος, ο Λόρδος Μπάϊρον.
Οι κυβερνήσεις στα... πρακτικά και με τις εξουσίες που τους παρέχει η Δημοκρατία και οι καταστατικοί χάρτες των χωρών τους, είναι εκείνες που σφραγίζουν τη βίζα των Κρατών στα διεθνή φόρα. Με πράξεις. Και το χειρότερο: με παραλείψεις. Τόσο σε σχέση με την δόμηση ενός Κράτους όσο και σε σχέση με την διάλυσή του.
Το Ελληνικό Κράτος ειδικά, έχει να επιδείξει έναν χρόνιο πολιτικό αυτισμό στις… παραλείψεις! Αφήνοντας τα πράγματα να λιμνάζουν ανέπαφα. Φτάνοντας τις εκκρεμότητες στο ¨"μη παρέκει". Έλα όμως που αυτό το μακάριο «τέλμα» κάποιων εθνικών υποθέσεων, δημιουργεί τετελεσμένα για την διεθνή κοινότητα;
Σε ασταθή πλέον διεθνή περιβάλλοντα, απαράλλαχτα με την κινούμενη άμμο. Με τις γεωπολιτικές συμμαχίες, για τον έλεγχο της ενέργειας εμφανέστερα, να ανασυντάσσονται συχνότερα φορές-φορές και από μια νέα πανσέληνο.
Ώσπου και υπό το… κράτος του πανικού συνήθως το Ελληνικό Κράτος, αναγκάζεται να προβεί και στις επιβεβλημένες πράξεις. Με αποφάσεις που επιδέχονται πολλές ερμηνείες συνήθως.
Ποιος να το φανταζόταν πέντε μόλις χρόνια νωρίτερα, πως οι πολλαπλές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις Τουρκίας- Ισραήλ, θα ξεπερνούσαν ακόμα κι αυτό το σημείο της θανάσιμης έχθρας; Και πως η Τουρκία, θα απομακρυνόταν με υπερηχητικές ταχύτητες από τη σφαίρα επιρροής των Αμερικανών, προσεγγίζοντας τη Ρωσία; Της οποίας Ρωσίας, σκότωσε τον πρεσβευτή της Άγκυρα κάποιος πολίτης της και κατέρριψε στη Συρία ένα Ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος Σουχόι κάποιος πύραυλός της...
Το Ισραήλ αναβαθμίζει ραγδαία τις σχέσεις του με την Ελλάδα. Από κοινού με την Κύπρο. Κάτι ρόδισε στον ορίζοντα. Πρόσκαιρο ή μόνιμο. θα δείξει. Στον εθνικό αυτόν αναπροσανατολισμό, ευτυχώς οι πολιτικοί δεν διαφώνησαν. Κι αν είναι να μας βγει σε "πόρτα" ξανά μανά η απόπειρα, την κοινή προσπάθεια τουλάχιστον την κάναμε: Και την πόρτα αυτή τη φορά, επιτέλους βρε αδερφέ, τη διαλέξαμε τζαμόπορτα! Ναι βλέπουμε και πίσω της...
Για τη συνέχεια "κλικ" στον σύνδεσμο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου