ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΙΣΩ

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ...ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Κι αν έχει ακουστεί η …ευχή, από δημοσιογράφους πρώτης γραμμής, αυτές τις μέρες. Μόνο που το «Χριστός Ανέστη» δεν είναι ευχή που να πάρει η… ευχή! Ομολογία Χριστιανικής πίστεως είναι! Και για όσους τη νιώθουν την πίστη και την ομολογία, ας το ξεστομίζουν σωστά επιτέλους! Για όσους όμως το ξεστομίζουν από απλή συνήθεια, καλό είναι να το εμπεδώσουν! Εκτός κι αν πρόκειται για...συνθηματικό!

ΚΑΘΕ ΘΑΥΜΑ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ

Ήταν στατιστικά αναμενόμενο. Οι …αγορές, θα πίεζαν σ΄ αυτή την ερασιτεχνική παρτίδα του πόκερ, μέχρις εσχάτων. Φαινομενικά την Ελλάδα. Στην ουσία: την Ευρωπαϊκή Ένωση. Προκειμένου εκείνη να ανοίξει τα χαρτιά της και να δειγματίσει αυτό το διαβόητο πακέτο στήριξης. Ένα πακέτο, που σαφέστατα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. 

Που από άποψη οικονομικών μεγεθών σε επίπεδο Ευρώπης, είναι απλά μια… πινέζα. Σε σχέση με τα μεγέθη-και τα χάλια- και πολλών άλλων Ευρωπαϊκών και «εύρωστων οικονομιών». Πακέτο το οποίο σημειωτέον, πρέπει να εκμεταλλευτεί η χώρα από χθες. Πολλοί γαρ οι κλητοί…

KAI ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΑΜΕ!

Μόνο εμείς κάναμε το λάθος ωστόσο, να διαφημίσουμε υπέρ το δέον τα χάλια μας. Κι ύστερα από ένα εξάμηνο ακατάσχετης φλυαρίας, εδέησε επί τέλους κι ο πρωθυπουργός, να σημάνει «σιωπητήριο» στους Υπουργούς του, στα θέματα της οικονομίας. 

Κάποιο βαθύ «λαρύγγι» εξάλλου, έκανε άνω κάτω τα spreads με το που άνοιξε και μόνο…

Για να επανέλθει δριμύτερος κι ο Παπουτσής χθες στη βουλή. Κραδαίνοντας το σκιάχτρο της εξεταστικής, για την οικονομία. Πολεμώντας-κατά τη γνώμη του- μόνο τους προηγούμενους. 

Αφήνοντας επιλεκτικά απ΄ έξω τους προ-προηγούμενους. Τους οποίους μας θυμίζουν οι …προβοκάτορες, αποκαλύπτοντας σκάνδαλα διαφθοράς επί των ημερών τους, ων ου έστιν τέλος.

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Η εξεταστική επιτροπή για την οικονομία, θα είναι η ταφόπλακα της όποιας αξιοπιστίας, έχτισε η κυβέρνηση κατά το τελευταίο εξάμηνο. Ανεξάρτητα αν το ΠΑΣΟΚ σταμάτησε τη γραμμή ελέγχου, στο 2004. Σάμπως και δεν θα ακουστούν στην εξεταστική, τα έργα και οι ημέρες της οικονομίας μας, από την …απελευθέρωση της χώρας και εντεύθεν. Και σάμπως να είναι η πρώτη φορά, που θα βγουν…εκτός θέματος τα μέλη της επιτροπής των άλλων κομμάτων. Με τα ώτα εχθρών και φίλων, στραμμένα στις εργασίες της επιτροπής. Όπως και σε όλα τα άσφαιρα πυρά μας, του τελευταίου καιρού.

Η ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Την «αμεροληψία» των μέσων ενημέρωσης την ξέρουμε. Δρυός πεσούσης εξάλλου….Εκείνο που για πρώτη φορά βλέπουμε σ΄ αυτόν τον τόπο, είναι o πολιτικός εξανδραποδισμός ενός πρώην πρωθυπουργού, που ξεκίνησε-όπως κι ο σημερινός- με τις καλύτερες των προϋποθέσεων. Μα δεν αισθάνεται αυτός ο άνθρωπος την ανάγκη να υπερασπιστεί κάποτε τον εαυτό του και το έργο του; 

Το διαβόητο πρόγραμμα σταθεροποίησης της Κυβέρνησης του υιού, το έργο του πατρός Παπανδρέου ξεθεμελιώνει για όσους ακόμα δεν το συνειδητοποίησαν! 

Μειώνοντας μισθούς και παροχές προηγούμενων δεκαετιών. Μα ο … εξωστρεφής, Γιώργος εγκαλεί την Νέα Δημοκρατία να αποκηρύξει την 6ετία Καραμανλή. Για όσο λοιπόν κ. Καραμανλή η μακαριότητα συνεχίζεται, για άλλο τόσο και τα όποια καλά της διακυβέρνησής σας, θα ξεφτίζουν.

ΟΙ ΑΘΕΑΤΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΜΙΑΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

Μέσα απ΄τις περιπέτειες του Υπουργού της Κυβέρνησης, του επιφορτισμένου συν τοις άλλοις και με τον τομέα της ασφάλισής μας, πήραμε και μια μικρή γεύση των παράπλευρων συμμαζεμάτων των κοινωνικών παροχών, ελέω λιτότητας!

Ο κ. Λοβέρδος, αντιμετώπισε ένα πρόβλημα -που το ξεπέρασε ευτυχώς-υγείας στις διακοπές του Πάσχα, στα μέρη της συζύγου του στην Ημαθία. Πήγε λοιπόν στο νοσοκομείο της Βέροιας. Για κακή του τύχη ο αξονικός τομογράφος ήταν εκτός λειτουργίας. Προθυμοποιήθηκε ένας γιατρός να τον μεταφέρει με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο, στο νοσοκομείο της Νάουσας. Όπου ο αξονικός τομογράφος λειτουργούσε.

Τελικά αποφασίστηκε η διακομιδή του σε νοσοκομείο της Αθήνας. Με ασθενοφόρο. Το οποίο έμεινε από …βενζίνη στα μισά του δρόμου. Κάνοντας παράκαμψη μιας ώρας, προκειμένου να ανεφοδιαστεί από συμβεβλημένα με το ΕΚΑΒ πρατήρια καυσίμων. Το νοσοκομείο της Αθήνας αντιμετώπισε την κατάσταση με συντηρητική αγωγή. Κι όχι με εγχείρηση όπως πρότειναν τα νοσοκομεία της Ημαθίας. Και μετά απ΄ όλα αυτά, ο Υπουργός κόλλησε και μια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, στο νοσοκομείο της Αθήνας. Όπου Υπουργός κι η μοίρα του, θα παραφράζαμε για την περίπτωσή του τη λαϊκή παροιμία του: «όπου ο φτωχός κι η μοίρα του». Υπουργέ επί των Ασφαλίσεων, είχες καθόλου το χρόνο να σκεφτείς άραγε, ποια είναι η μοίρα των φτωχών των οποίων η περιπέτεια εξελίσσεται ερήμην της δημοσιότητας κάθε μέρα;

ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ.

Όταν οι Γερμανοί βουλευτές, μας υπέδειξαν να πουλήσουμε μερικά νησιά μας για να ανασάνουμε οικονομικά, ελάχιστα απείχαμε απ΄το ομαδικό χαρακίρι, απ΄ την εθνική μας περηφάνια. Το δικό μου ερώτημα είναι απλό: ποια διαφορά έχει η αποκρατικοποίηση των επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα απ΄ την πώληση ή την ενοικίαση κάποιων βραχονησίδων. Πρακτικά καμία! Για ξεπουλήματα πρόκειται σε κάθε περίπτωση. Ήδη δειλά-δειλά στις εφημερίδες άρχισε η αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας! Καλομελέτα κι έρχεται λοιπόν.

Πολύ πριν ο Κώστας Χαρδαβέλας ασχοληθεί με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, είχαμε επισημάνει απ΄ τις αναρτήσεις μας, το παράδοξο, πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Μεσογείου που δεν έχει ασχοληθεί ακόμα με τον ορυκτό της πλούτο. Δε γίνεται παντού τριγύρω μας να έδωσε ο θεός και το κάτι τις τους και σε εμάς να έδωσε μόνο τους πολιτικούς μας! Νισάφι πια! 

Χθες επιτέλους το Μέγαρο Μαξίμου, ζήτησε από τον «Αθέατο Κόσμο» την κασέτα της εκπομπής με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων. Κάλλιο αργά παρά αργότερα λοιπόν!

Αυτές οι πλουτοπαραγωγικές πηγές λοιπόν, εξ ...αδιαιρέτου με τις νεοπλουτίστικες πηγές των κάθε μορφής –διαφυγών, επιορκίας και μίζας, είναι η ανάκαμψή μας. Μπροστά στα μάτια μας!

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ!

Το πιο προσφιλές ρήμα, που ξεστομίζεται από επίσημα, ημιεπίσημα και ανεπίσημα χείλη σ΄ αυτή τη χώρα, είναι το ρήμα «καταδικάζω» . Κάτι που δεν έχει καμιά λογική βάση. Γιατί όλοι μας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σε κάθε περίπτωση, είναι να καταγγείλουμε το οτιδήποτε. Κι εκείνος που δικάζει και καταδικάζει αμετάκλητα, είναι η δικαιοσύνη. Υπό την προϋπόθεση βέβαια, πως οι καταγγέλλοντες θα της ακουμπήσουν το πρόβλημα. Και δεν θα προδικάσουν το οτιδήποτε. Βγάζοντας προκαταρκτικά τις τροχιοδεικτικές καταδίκες τους! Απ τα κανάλια και τις εφημερίδες.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ!

Αυτήν τη διαβόητη πολιτική ευθύνη, κάποιος να μας την εξηγήσει επιτέλους. Εξεταστικές επί εξεταστικών, χάνουν το χρόνο τους και ξοδεύουν το χρήμα των φορολογουμένων-δίκην κατ΄ αποκοπήν αντιμισθίας των βουλευτών- πέφτοντας σταδιακά στην ανυποληψία. Κι όλα αυτά-δεδομένης της προνοητικής παραγραφής των αδικημάτων, βάσει του νόμου περί ανευθυνότητας των Υπουργών- προκειμένου να καταλογίσουν… πολιτική ευθύνη στους Υπουργούς και τα κόμματα. Σάμπως να μην είναι αυτονόητη η ιατρική ευθύνη, για έναν γιατρό για παράδειγμα. Ή η νομική ευθύνη, για έναν παράγοντα της δικαιοσύνης. Και πάει λέγοντας. Ε λοιπόν, από εδώ και πέρα θα επικαλούμαι κι εγώ την πολιτική …ευθύνη, για κάθε αρλούμπα που θα γράφω. Και τα σκυλιά δεμένα!

«ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ! ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!»

Το να το κραυγάζω εγώ ο απλός πολίτης αυτό, είναι πέρα για πέρα λογικό. Το να το μυρικάζουν όμως οι δημοσιογράφοι, απέναντι στα όσα επαγγέλλονται οι πολιτικοί, καταντάει φαιδρό.

Διότι, οι πολιτικοί τη δουλειά τους κάνουν. Εκείνοι που δεν κάνουν τη δική τους δουλειά καλά, είναι οι δημοσιογράφοι. Κι αντί να ασχοληθούν με την έρευνα και το ρεπορτάζ, αρκούνται στην ανάγνωση των δελτίων τύπου των κομμάτων και κλείνουν και τη μέρα τους. Μεσημερινάδικα σκέτα και τα δελτία των ειδήσεων! Αντιγράφοντας το ένα, το άλλο κακέκτυπο. Κι ενώ παγκοσμίως οι δημοσιογράφοι αναγκάζουν τους πολιτικούς σε άτακτη φυγή, μέσα απ΄την έρευνα και το ρεπορτάζ τους, στην Ελλάδα και στα διάφορα panels, οι δημοσιογράφοι πολιτικολογούν ακατάσχετα ενώ οι πολιτικοί δημοσιογραφούν άκριτα!

Σε μια απ΄ τις τελευταίες του συνεντεύξεις του ο μακαρίτης ο Νίκος Κακαουνάκης, το είχε πει νέτα σκέτα: «Αν η δημοσιογραφία δεν επιστρέψει στο ρεπορτάζ, είναι καταδικασμένη!» (σωστή η έκφραση "καταδικασμένη" εδώ)