Είχαμε κάτι παραπάνω από μήνα να συναντηθούμε με την παλιοπαρέα. Τόσα γεγονότα τόσα… πολιτικά δρώμενα κι εμείς δεν… αδειάσαμε μήτε την πλάκα μας να κάνουμε. Πήρα την πρωτοβουλία λοιπόν και διοργάνωσα τη λαοσύναξη. Και την συνακόλουθη κρασοκατάνυξη. Κάρτα στη χθεσινή κρασοκατάνυξη χτύπησαν:
O καρδιολόγος γιατρός της αληταμπουρίας μας ο Σπύρος. Ο πρώτος γιατρός που κατήργησε το φακελάκι, για να το αντικαταστήσει με το τσουβαλάκι! Που λέει κι η κόρη μου η Μιλένα.
Ο Καρατζαφερικός της παρέας, ο ασφαλιστής ο Μάνος. Η δεξιο-δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, η σύμβουλος γάμου και ψυχολόγα κατ΄ επάγγελμα αλλά όχι κατ΄ εξακολούθηση: η Δόμνα. Μετρώντας τρία διαζύγια ήδη η ίδια και βάζοντας πλώρη για το τέταρτο!
Ο κομμουνιστής αρχι-συνδικαλιστής της κρατικής ΔΕΚΟ, ο Λαοκράτης και
ο υπό… απελευθέρωση του επαγγέλματός του, φαρμακοποιός ο Φοίβος. Του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αυτός. Απόψε πάντως, δεσμεύτηκε να μας ξεκαθαρίσει και σε ποια ακριβώς…συνιστώσα θα απάγκιαζε…
Ο μόνος που έλειπε απ΄ το τραπέζι, ήταν ο διάσημος πρασινοφρουρός Αθηνών τε και περιχώρων: ο ταρίφας ο Σταμάτης. Ο serial killer όσων είχαν την ατυχία να επιβιβαστούν στο ταξί του!
ΔΟΜΝΑ: (τσιμπολογώντας ήδη) Εγώ πείνασα. Δεν αντέχω άλλο, θα του κρεμάσω τα κουτάλια του πρασινοφρουρού…
ΣΠΥΡΟΣ: Κι εγώ πεινάω. Σε δέκα λεπτά θα καθάριζε με την αστυνομία και θα ερχόταν μου είπε ο κόπανος.
ΔΟΜΝΑ: Και γέμισε ώρα ο... μακάλας!
ΜΑΝΟΣ: Αστυνομία; Τι αστυνομία ρε μάγκες; Εγώ γιατί δεν ξέρω τίποτα;
ΦΟΙΒΟΣ: Α δεν στα είπα; Το πρωί ο ταρίφας πήρε μια κούρσα απ το αεροδρόμιο για το Σούνιο. Και χρέωσε τον τουρίστα, 240 ευρώ!
ΛΑΟΚΡΑΤΗΣ: Χαχαχαχα! Κοψοχρονιά την έβγαλε ο τουρίστας! Συνήθως χρεώνει τριακόσια!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Όσα εσύ από τις υπερωρίες μιας ώρας απ΄ τη ΔΕΚΟ σου. Μη ξεχνιόμαστε κιόλας…
ΛΑΟΚΡΑΤΗΣ: Μη χέσω!
ΜΑΝΟΣ: Σκάστε. Ο Σταμάτης είναι το θέμα μας… Και; Τον κάρφωσε τον Σταμάτη ο τουρίστας; Λέτε ρε. Για λέτε!
ΣΠΥΡΟΣ: Όχι ρε συ. Πλάκωσε στο ξύλο τον δικό μας, καβάλησε το ταξί και άρχισε να κάνει ο ίδιος τον ταρίφα.
ΜΑΝΟΣ: Καλά μωρέ, μεθυσμένος ήταν ο τουρίστας;
ΣΠΥΡΟΣ: Ένας από του ελεγκτές της τρόικας ήταν! Που ήρθε να μας ελέγξει αν…κόβουμε αποδείξεις τρομάρα του!
ΜΑΝΟΣ: Στην πίτα πάτησε κι αυτός!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Εμ, με τέτοια τιμολόγηση Αεροδρόμιο -Σούνιο, μπορεί να πίστεψε πως στην Ελλάδα και τα ταξί είναι rent a car. Το πήρε λοιπόν και πλακώθηκε κι ο τροϊκανός στην πιάτσα!
ΔΟΜΝΑ: Α, καλόοοοοοο!
ΣΠΥΡΟΣ: Λοιπόοοοοον. Περιδρομιάστε στα πεταχτά και φεύγουμε καρφί για το εκλογικό κέντρο της ψυχολόγας.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ώπα! Βάστα! Περίμενε! Με το μαλακό! Τι ακούω ρε Δόμνα;
ΛΑΟΚΡΑΤΗΣ: Τι εκλογικό κέντρο ρε ψυχολόγα;
ΔΟΜΝΑ: (έξαλλη) Ρε κομπογιαννίτη, εγώ δεν είπαμε πως θα το ανακοινώσω πάνω στην πρόποση; Και ταυτόχρονα, περιέλουσε τον κομπογιαννίτη με τη ρετσίνα απ΄ τα μεσόγεια….
Η βραδιά συνεχίστηκε από σκέτη υποχρέωση. Όλοι ήταν θυμωμένοι με όλους. Αλλά οι θυμοί στη δική μας παρέα, είναι όπως τα όνειρα. Διαρκούν μόνο όσο τα βλέπεις. Και απ΄ την επόμενη, πιάναμε απαξάπαντες δουλειά στο «γραφείο εξυπηρέτησης πολιτών» της ψυχολόγας. Τουτέστιν Ρουσφετολογικό! Με πρώτον και καλύτερο ρουσφετολόγο, εμένα. Που ξυπνάω και νωρίς. Πάνω που έπινα την πρώτη γουλιά του καφέ μου, χτύπησε η πόρτα. «Εμπρός» απάντησα κοφτά καθαρίζοντας τη φωνή μου. Η πόρτα άνοιξε κι ένας μεσήλικας σέρνοντας έναν υπερήλικα, πλησίασαν κουτσά-στραβά στο γραφείο μου:
ΒΟΥΡΛΟΣ: Καλημέρα σας κύριε. Είναι η σειρά μας έτσι;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Βεβαίως καλημέρα. Παρακαλώ καθίστε.
ΒΟΥΡΛΟΣ: ( τείνοντας το χέρι) Είμαι ο Μάκης ο Βούρλος.
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( χειραψία) Και ο σεβάσμιος κύριος;
ΒΟΥΡΛΟΣ: (βολεύοντας τον… σεβάσμιο στη θέση του)Ένας ζωντανός θρύλος, που μεγαλούργησε στα χρόνια του αντάρτικου είναι ο σεβάσμιος κύριος: Ο καπετάν-Φόβος.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Βασίλης ο Πρώτος ο Μακεδών . Χαίρομαι για τη γνωριμία! Αλλά το χέρι μου έμενε μετέωρο μέχρι που το μάζεψα. Δεν μιλάει ο καπετάν Φόβος αλήθεια;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Σιγά-σιγά θα ξεθαρρέψει. Πάντως, ευχαριστούμε που μας δεχτήκατε!
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: (απλώνοντας ένα τρεμάμενο χέρι, που δε έφτανε στο τραπέζι ανάγκασε το Βασίλη να ανασηκωθεί, για να καταφέρει να ανταλλάξει μαζί του μια υποτυπώδη χειραψία) Καλ….καλ….καλ…ημέρα!
ΒΟΥΡΛΟΣ:(απολογητικά) Το πρόσφατο εγκεφαλικό, του άφησε και ένα κεκέδισμα του έρμου.
ΒΑΣΙΛΗΣ: (δαγκώνεται) Για όνομα του Θεού! Μην το κάνουμε θέμα τώρα!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Η Δόμνα αλήθεια, λείπει;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Προέκυψε κάποιο θέμα του συνδυασμού και είναι σε σύσκεψη με τον Κακλαμάνη…
ΒΟΥΡΛΟΣ: (δύσπιστα) Με τον Νικήτα; Τόσο νωρίς;
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( αυστηρά) Συγνώμη που δεν ενημερώσαμε την… πολυπληθή μας πελατεία! Εμείς οι μπιστικοί πάντως, ανοίξαμε και σας περιμένουμε!
ΒΟΥΡΛΟΣ: (απογοήτευση) Φυσικά! Φυσικά!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Θα μπορούσα όμως να βοηθήσω εγώ όμως.
ΒΟΥΡΛΟΣ: ( εμφανώς απογοητευμένος) Μωρέ μήπως να βλέπαμε καλύτερα την ίδια….
ΒΑΣΙΛΗΣ: (δήθεν προσβεβλημένος) Με υποτιμάτε, χωρίς να μου δώσετε την ευκαιρία, να δοκιμάσω να σας εξυπηρετήσω…
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: (κεκεδίζει) Αρ..Αρ..Αρχί…Αρχιδια…
Αρχιδια… βι..βι..βι
ΒΑΣΙΛΗΣ: (αγριοκοιτάζει τον καπετάνιο, τσιτώνεται και σφίγγει τις γροθιές του) Νάτα, νάτα , νάτα , νάτα !
ΒΟΥΡΛΟΣ:( κατευναστικά) Μη το πάρετε καθόλου προσωπικά….Το ….εγκεφαλικό που λέγαμε;
ΒΑΣΙΛΗΣ: (μεταμελημένα) Α, ναι. Μου διέφυγε.
ΒΟΥΡΛΟΣ: ( πιάνοντας το χέρι του καπετάνιου) Ναι καπετάνιε, θα του πω εγώ του φίλου μας, πως ήσουν αρχιδιαβιβαστής στο αντάρτικο!
ΒΑΣΙΛΗΣ:(χαλαρώνοντας) Πάλι καλά που υπάρχουν και υπότιτλοι…Αν θέλετε καλά και σώνει τη Δόμνα πάντως, μπορούμε να το αναβάλλουμε το σημερινό…
ΒΟΥΡΛΟΣ: Με συγχωρείτε! Δεν σας υποτιμώ ψάχνοντας την ίδια. Αλλά το θέμα μου, είναι πολύ σοβαρό.
ΒΑΣΙΛΗΣ: (ειρωνικά) Αν δεν δείχνω σοβαρός, αυτό διορθώνεται εύκολα!
ΒΟΥΡΛΟΣ:(πανικός) Ωχ Χριστέ μου! Τι μπέρδεμα;
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( ηρωικά ) Πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας και ξεμπερδέψτε το!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Με την υποψήφια αντιδήμαρχο, είχαμε μια πρώτη κουβέντα για το θέμα μας…Γι αυτό επιμένω…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Α, μάλιστα…
ΒΟΥΡΛΟΣ: Έλεγα μήπως συνεχίζαμε, από εκεί που σταματήσαμε. Καταλαβαίνετε τι λέω.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Και πολύ καλά. Άρα, το ακυρώνουμε για σήμερα!
ΒΟΥΡΛΟΣ: ( κολλάει λίγο) Κρατάω στα χέρια μου μια υπόθεση κύριε Μακεδόνα μου, που θα βοηθήσει οικονομικά εμένα και τη χώρα.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Παρεμπιπτόντως, είμαι οικονομολόγος και με διδακτορικό στις επενδύσεις… Οπότε εσείς θα μου πείτε τι κάνουμε μετά απ΄αυτές τις αποκαλύψεις… Συνεχίζουμε ή το αναβάλλουμε;
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: Κο…κο…μουνι…μουνι
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ναι καπετάνιε. Και οι πέτρες ακόμα, το ξέρουν πως είσαι κομμουνιστής!
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( με ελεγχόμενο εκνευρισμό) Με όλο το θάρρος κ. Βούρλο, να σας ρωτήσω κάτι;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Παρακαλώ!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Οι κεκέδες, -πώς να το πω τώρα-οι κεκέδες τέλος πάντων, υψώνουν πάντα τον τόνο της φωνής τους, στις μεσαίες συλλαβές μιας λέξης;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Τι εννοείτε;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Πως μάλλον, κάτι αγωνίζεται να μας πει ο έρμος….Αυτό διαβλέπω με την πολιτική μου πείρα...
ΒΟΥΡΛΟΣ: Δεν ξέρω για τους άλλους κεκέδες, αλλά ο καπετάνιος στις μεσαίες συλλαβές της κουβέντας του, το πολεμάει και τα δίνει όλα!
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( με περίσκεψη) Ώστε το πολεμάει και τα δίνει όλα λοιπόν… Άντε καλά! Το κρίνω σκόπιμο πλέον, να μπούμε στο θέμα μας!
ΒΟΥΡΛΟΣ: (παίρνοντας χίλιες προφυλάξεις, ανοίγει ένα φάκελο με αυτιά και βγάζει από μέσα του ένα σχεδιάγραμμα) Εδώ είμαστε!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Αν πρόκειται για αυθαίρετο, είναι ευχής έργο που πέσατε στη βάρδια μου. Ειδικότης μου τα αυθαίρετα!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Για κάτι πολύ πιο σοβαρό πρόκειται!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (τρίβοντας τα χέρια του) Λαμπρά! Ακούγοντας πάντως κάτι τέτοια, ανεβαίνουν κι οι αδρεναλίνες μου! Επιδή το ΠΑΣΟΚ μας απείλησε πως θα καταργήσει και τα ρουσφέτια δηλαδή….
ΒΟΥΡΛΟΣ: ( με έξαψη) Οι δικές μου αδρεναλίνες να δείτε πόσο ανέβηκαν, όταν πήρα στα χέρια μου, αυτό το ευλογημένο το σχεδιάγραμμα!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Να μαντέψω; Πρόκειται για κάποιον κρυμμένου θησαυρού;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Γι αυτό ακριβώς πρόκειται.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Και απ’ τα μισόλογα που είπατε, για κάποιον αμύθητο θησαυρό συμπεραίνω πως πρόκειται!
ΒΟΥΡΛΟΣ: (φουσκώνοντας) Του ‘φεξε του Υπουργού Οικονομικών!
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: Μαλ… μαλ… μαλάκ.. μαλάκ..!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Πίσω μου σ΄ έχω στατανά! ( ανασηκώνει τους ώμους του, θέλοντας να δείξει πως παραιτείται από κάθε περαιτέρω προσπάθεια και κάνοντας κατευναστικές κινήσεις προς τον εαυτό του ) Με συγχωρείτε!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Εμάς να μας συγχωρείτε!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Που θα πάει; Θα τα συνηθίσω και τα ηχητικά εφέ του καπετάνιου...
ΒΟΥΡΛΟΣ: Δεν έπρεπε να τον φέρω μαζί μου….
ΒΑΣΙΛΗΣ: Πάει τώρα. Έγινε…Πάμε στις λεπτομέρειες λοιπόν.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Όλα άρχισαν κύριε Μακεδόνα μου, σε κάποια εκδρομή μου στην Βιέννη και τη Βουδαπέστη.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Μάλιστα.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Στη Βουδαπέστη, συνάντησα τυχαία τον αδερφικό φίλο, ενός συχωρεμένου ελασίτη θείου μου. Του αδερφού του καπετάνιου από εδώ…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Σόι το βασίλειο στο αντάρτικο βλέπω.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Μπορώ και το περηφανεύομαι, πως η οικογένεια μας, τροφοδότησε τον δημοκρατικό στρατό, με έντεκα μαχητές!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Από συντάξεις πάντως πρέπει να μπουχτίσατε!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Δεν παραπονιόμαστε! Ο Μεγάλος Ανδρέας φρόντισε και για αυτό….
ΒΑΣΙΛΗΣ: (χαιρέκακα) Κι ο άλλος ο μικρός Ανδρέας ο Λοβέρδος, το ξεφροντίζει όμως…
ΒΟΥΡΛΟΣ: (ειρωνικά) Έτσι νομίζει! 17 αγωνιστές έδωσε το σόι στην πατρίδα.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Και κάποιοι, πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, υποθέτω..
ΒΟΥΡΛΟΣ: Οι περισσότεροι!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Αυτούς τους ιδεολόγους αγωνιστές που πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, εγώ πάντως τους βγάζω το καπέλο!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Έχετε αντιστασιακούς και στην οικογένειά σας μήπως;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Κατά …κάποιο τρόπο τη μητέρα μου.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ναι ε; Αντάρτισσα κι η μητέρα σας;
ΒΑΣΙΛΗΣ: (χαμογελώντας) Όχι! Δεν είναι και τόσο παλιά η μητέρα μου. Επί χούντας…διακρίθηκε!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Αα…Μεγάλη αντιστασιακή δράση, μεγάλη;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Η συχωρεμένη η μητέρα μου, ήταν καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο στην επταετία!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Α, μάλιστα! Για τέτοια αντίσταση μιλάμε λοιπόν! Συχωρεμένη κιόλας!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Όχι, όχι προς Θεού. Παρεξήγηση. Δεν συγχωρέθηκε απ΄ την πολιτική δράση της. Από τροχαίο έφυγε. Επί χούντας ήταν… αυτοεξόριστη!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Και ανέπτυξε δράση, στο εξωτερικό φαντάζομαι. Εύγε!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (συμμαζεύεται) Όχι και καμιά δράση σαν του καπετάνιου βέβαια...
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ότι μπορεί κάνει ο καθένας!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Για να λέμε του στραβού το δίκιο, δεν έκανε και κάτι ξεχωριστό. Αλλά επειδή μετά τη μεταπολίτευση, όλοι σχεδόν οι συνάδερφοί της …αυτοανακηρύχτηκαν σε αντιστασιακούς…
ΒΟΥΡΛΟΣ: (κοιτάζοντάς τον υπό γωνία) Ναι…
ΒΑΣΙΛΗΣ: ….Ρωτήσαμε τι τυπικά προσόντα απαιτούνται, για να ανακηρυχθούμε κι εμείς και μας είπαν εν πάση περιπτώσει,
ΒΟΥΡΛΟΣ: Εν πάση περιπτώσει…
ΒΑΣΙΛΗΣ:…και μας είπαν εν πάση περιπτώσει, πως αν στη διάρκεια της Χούντας, λείπαμε κανά δυο χρονάκια στο εξωτερικό, θα μπορούσαμε να αυτο-ανακηρυχθούμε κι εμείς σε …αυτοεξόριστους.
ΒΟΥΡΛΟΣ: ( ειρωνικά) Είχατε και την οικονομική ευχέρεια για να το…ρισκάρετε τόσο στους…αγώνες σας φαντάζομαι…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Το διαθέταμε το σπιτάκι μας στο Παρίσι εκείνα τα χρόνια είναι αλήθεια. Και λεφτά, δόξα τω θεώ, πάντα μας περίσσευαν.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Την είχατε και τη βολή σας λοιπόν…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Η μητέρα μου, έλειπε και συχνά για κάποια σεμινάρια στο εξωτερικό, οπότε μαζέψαμε κι από εκεί κανά δυο τυπικά προσόντα!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Καταλαβαίνω τι λέτε!
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( σοβαρεύοντας απότομα) Με δουλεύετε και το αντιλήφθηκα.
ΒΟΥΡΛΟΣ: ( προβληματίζεται) Σας παρακαλώ! Τι λέτε τώρα;
ΒΑΣΙΛΗΣ: (εκρήγνυται)Μια μεγάλη αλήθεια λέω άνθρωπέ μου! Χρόνια τώρα, μου κάθεται στο στομάχι αυτή η κοροϊδία…
ΒΟΥΡΛΟΣ: (χαλαρώνει) Κοροϊδία κι άγιος ο Θεός!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Βρήκα την ευκαιρία και την έβγαλα από μέσα μου… Συγνώμη για την παρένθεση. Πίσω στο θέμα μας και πάλι!
ΒΟΥΡΛΟΣ: (με ικανοποίηση) Το δικό μας το σόι πάντως και μέχρι που άνοιξαν τα σύνορα, ήταν ανεπιθύμητο στην πατρίδα..
ΒΑΣΙΛΗΣ: Στον αδερφό του αντάρτη στη Βουδαπέστη είχαμε μείνει…
ΒΟΥΡΛΟΣ: Α, ναι! Ο φίλος του θείου μου στη Βουδαπέστη, μου ξεφούρνισε που λέτε και το μυστικό!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (τρίβει τα χέρια του) Αρχίζει η δράση…
ΒΟΥΡΛΟΣ: Στην διάρκεια του αντάρτικου που λες, ένας τεράστιος θησαυρός, είχε θαφτεί απ’ τους Εγγλέζους, κάπου εδώ στην Αθήνα.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ξέρουμε ακριβώς το σημείο;
ΒΟΥΡΛΟΣ: (δείχνοντας το φάκελό του) Τώρα πλέον, το ξέρουμε!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Και που βρίσκεται;
ΒΟΥΡΛΟΣ: (χαμογελώντας) Με το μαλακό Βασίλη, με το μαλακό.
ΒΑΣΙΛΗΣ: (πονηρά) Έλεγα, να το συμμαζεύαμε λίγο. Μη ξημερωθούμε για ένα και μόνο ρουσφέτι…
ΒΟΥΡΛΟΣ: Θα είμαι σύντομος…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Άσε να συντομεύσω εγώ που έχω και πείρα: Από εμάς χρειάζεστε βοήθεια, για τις άδειες ανασκαφής ...
ΒΟΥΡΛΟΣ: Όχι! Το κράτος δίνει εύκολα τέτοιες άδειες. Όταν τα χρήματα είναι πολλά.
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: Παπάρ…παπάρ…παπάρ…
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ότι πεις καπετάνιε!
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( πανηγυρίζοντας) Άσε και το έπιασα αυτή τη φορά. …Παπαρήγα είναι η φουλ βέρσιον !
ΒΟΥΡΛΟΣ: (συγκατανεύοντας και απευθυνόμενος στον καπετάνιο αυστηρά) Φυσικά Παπαρήγα θα ψηφίσουμε πάλικαπετάνιε μου.
ΒΑΣΙΛΗΣ: (προβληματισμένος) Οι κεκεδισμοί του αντάρτη, πέφτουν σε κάποια πολύ καίρια σημεία της κουβέντας πάντως ρε παιδάκι μου.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Α, μπα! Τυχαίο είναι...
ΒΑΣΙΛΗΣ: Τυχαίο λες ε; ( και πονηρά) Στις εκλογές, δεν θα μας ψηφίσετε δηλώθηκε….παρεμπιπτόντως από τον καπετάνιο!
ΒΟΥΡΛΟΣ: (απόλυτος) Ο καπετάνιος ρίχνει στην κάλπη,το φάκελο που του δίνω εγώ!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ναι αλλά ότι θυμάται χαίρεται!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Η Παπαρήγα είναι το απωθημένο του! Και το μυστικό του!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (συνοφρυωμένος) Τα άλλα τα μυστικά, γιατί δεν μας τα ξεφούρνισε τόσο εύκολα ο καπετάνιος όμως ;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Τα παλιά θυμάται μόνο…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Αγωνιζόταν φιλότιμα όμως για να μας λούσει με αυτά τα: παπάρ…παπάρ…
ΒΟΥΡΛΟΣ: (σεμνά) Του αρέσει κι η Παπαρήγα βλέπετε…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ως αρχηγός κόμματος ή ως γυναίκα του αρέσει η Αλέκα μας;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ως γυναίκα. Στις εποχές του, είχαν πέραση οι στρουμπουλές σαν την Παπαρήγα….
Τα μάτια του αντάρτη αναποδογυρίζουν πονηρά, σαν αυγά μάτια στο άκουσμα της Παπαρήγα!
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( με επιτηδευμένο θαυμασμό) Κοίτα να δεις ρε φίλε μου, σουξέ η Αλέκα…Πρότυπο μιας άλλης εποχής η Αλέκα…Μάλιστα!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Πρότυπο της εποχής του καπετάνιου. Πρότυπο….
ΒΑΣΙΛΗΣ: Αναπαλαιωμένο πρότυπο πάντως…
ΒΟΥΡΛΟ: Τα αναπαλαιωμένα, είναι περιζήτητα …
ΒΑΣΙΛΗΣ: Της είπατε κάτι σχετικό για τα πρότυπα της Αλέκας εσείς οι ομοϊδεάτες της, ή τα παρατήσατε όλα στον Λαζόπουλο και στο … All tsantiri News;
ΒΟΥΡΛΟΣ: (μαράζι) Εμάς δε ευκαιρεί να μας ακούσει…Περισσότερο ακούει το Λαζόπουλο….
ΒΑΣΙΛΗΣ: Γιατί έχω την αίσθηση ρε γίγαντα, πως η ψήφος σας, μυρίζει ελαφρώς φούσκα;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ότι θυμάται χαίρεται ο αντάρτης μωρέ. Και θα σας ψηφίσουμε.
ΒΑΣΙΛΗΣ: (περιπαικτικά)Ας σε πιστέψουμε. Μιας και έννομο συμφέρον για να σας βοηθήσουμε. Βούρ στον πατσά λοιπόν. Κατά που βόσκει ο θησαυρός μας λοιπόν;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Είναι θαμμένος σε μια μεγάλη πλατεία σε μια μεγάλη πόλη.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Πολύ …πυθιακό το βρίσκω, αλλά ούτε κι αυτή τη φορά δεν το παίρνω επί προσωπικού…
ΒΟΥΡΛΟΣ: (με έξαψη) Και πρέπει επιτέλους, να μας εμπιστευτούν οι αρχές του τόπου.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Να υποθέσω, πως πρόκειται για την Πλατεία Συντάγματος, ή για την Ομόνοια;
ΒΟΥΡΛΟΣ: (χαμογελώντας αυτάρεσκα) Ας πούμε πως πρόκειται για μια απ’ αυτές τις δυο πλατείες!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Και συναντάς διάφορα προβλήματα: από το δήμο, την πολεοδομία , τον εμπορ…
ΒΟΥΡΛΟΣ: Απ΄ την αρχαιολογική υπηρεσία έχουμε μόνο δυσκολίες!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Έλα τώρα μωρέ! Αυτό δεν είναι πρόβλημα. Μη ξεχνάμε, πως το μετρό την ξεκοίλιασε την Αθήνα κι ούτε γάτα ούτε ζημιά!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ναι δε λέω. Αλλά το μετρό, ξεκοίλιαζε την Αθήνα, δουλεύοντας είκοσι και τριάντα μέτρα κάτω από τη γη.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Γιατί εμείς, απ΄ την επιφάνεια θα ξεκινήσουμε; Θαμμένος δεν είναι ο θησαυρός;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Θα την σκαλίσουμε λιγάκι και την επιφάνεια, Γιατί η τρύπα μας, επιχωματώθηκε από τα πολλά προηγούμενα ξεκοιλιάσματα…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Σίγουρα ο χάρτης δεν είναι φούσκα;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Λίρα εκατό είναι ο χάρτης μου!
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( καχύποπτα)Τόση σιγουριά πια;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Από τις ίδιες τις μυστικές υπηρεσίες της Αγγλίας τον έχω σου λέω!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Αχά! Διακρατική υπόθεση ο θησαυρός!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Η κρύπτη ανακαλύφθηκε, όταν κάποιοι Βρετανοί πράκτορες ερεύνησαν, τα υπόγεια λαγούμια, της πλατείας…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Μπήκα …
ΒΟΥΡΛΟΣ: Κατά την επίσκεψη ενός δικού τους στην Ελλάδα εκεί, στη μέση του εμφυλίου μας.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Το1945 και με τον Τσώρτσιλ! Το ακούω απ΄τον Λαοκράτη μια φορά το μήνα αυτό!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Έτσι! Ο πράκτοράς τους όμως, έπεσε το ίδιο πρωί, στα χέρια των ελασιτών.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Μάλιστα!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Και τους ξεφούρνισε το μυστικό του, λίγο πριν πεθάνει.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Και πως είμαστε σίγουροι πως το μυστικό, έμεινε καλά φυλαγμένο όμως;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ο συγγενής μου ήταν ο ανακριτής του, και δε μίλησε πουθενά.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Αλλά το Σύνταγμα ρε κουμπάρε, ξεκοιλιάστηκε για τους ηλεκτρικούς, τα τραμ και το μετρό, τουλάχιστον πέντε φορές, από τότε!
ΒΟΥΡΛΟΣ: (ανήσυχα) Ε και;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Όλο και κάποιοι θα σκάλωναν πάνω του λέω εγώ.
ΒΟΥΡΛΟΣ:(ησυχάζει) Το σημείο μας, βρίσκεται σε διαφορετικό επίπεδο, από τα τραμ και τα μετρό.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Α, εντάξει τότε.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Αυτή είναι η ιστορία μου. Και κάποιος πρέπει να μιλήσει στην αρχαιολογία!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (στοχαστικά) Ιστορικά πάντως, επιβεβαιώνονται αυτά που μου λες.
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: Ά....α....αντε Γαμ…γαμ…γαμ.
ΒΑΣΙΛΗΣ: (εκνευρισμένα) Για να το λές εσύ….
ΒΟΥΡΛΟΣ: (απότομα ) Όχι καπετάνιε, δεν είναι γαμπρός μας ο κύριος… Φίλος είναι!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (διστακτικά) Κάτι …ιατρικό κ. Βούρλο: Κοιμάται καθόλου τα… μεσημέρια ο καπετάνιος;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Σπάνια!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (με συγκρατημένη αγανάκτηση) Μάλιστα…Σπάνια…(και λάμποντας) Τα βράδια;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Άλλοτε δύσκολα, άλλοτε εύκολα!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (σηκώνεται και τραβάει τις κουρτίνες) Και όταν είμαστε στα…άλλοτε δύσκολα, τον …υποστηρίζουμε άραγε με κάτι; Τον…υποστηρίζουμε;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Του δίνουμε συνήθως κανά υπνωτικό!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (ανεβάζοντας σταδιακά) Σου βρίσκεται κατά τύχη κανένα;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ε, όλο και κάτι κουβαλάω μαζί μου!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (αδημονώντας) Άντε! Κάνε αυτό που πρέπει, για να κάνουμε και τη δουλειά μας απερίσπαστοι επιτέλους! Αντιλαβού;
Ο Βούρλος δίνει ένα χαπάκι στον καπετάνιο κι ο καπετάνιος ξεραίνεται σε λίγο στον ύπνο:
ΒΟΥΡΛΟΣ: Εκατόν πενήντα στρεμματάκια μας μένουν για… φρεζάρισμα και θησαυρίζουμε.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Και την άρνηση την αντιμετωπίζεις, μόνο από την αρχαιολογική υπηρεσία μου είπες.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Μόνο!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Βουλή, Μαξίμου, Προεδρικό Μέγαρο όλα εντάξει;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Δεν θα υπάρξει, το παραμικρό πρόβλημα από εκεί.
ΒΑΣΙΛΗΣ: (απορημένα) Ακόμα κι αν φεύγει το… έδαφος κάτω απ΄ τα πόδια τους;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ακόμα και τότε!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ναι σωστά… Τόσα εδάφη έφυγαν κάτω από τα πόδια τους και επέζησαν. Για ένα ακόμα θα σεκλετιστούμε;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ναι για σου!
ΒΑΣΙΛΗΣ: ( ύστερα από λίγο) Τι θα έλεγες να συνδυάζαμε το ξεκοίλιασμα της πλατείας, με το πρόσχημα ενός μεγάλου έργου υποδομής για την Αθήνα; Για να παρακάμψουμε και την αρχαιολογία;
ΒΟΥΡΛΟΣ:(το σκέφτεται) Για λέγε!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Πες, πως κατασκευάζεις ένα υπόγειο πάρκινγκ και πως στο τέλος, αποφασίζεις και το χαρίζεις στο δήμο. Μας παίρνει;
ΒΟΥΡΛΟΣ: (με χαρά) Είναι πολλά τα λεφτά! Μας παίρνει… Κι όλοι , θα κάνουν την πάπια για τα έργα, που γίνουν και στην επιφάνεια.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Υπολόγισες μήπως, πόσο καιρό θα μας πάρει το ψάξιμο;
ΒΟΥΡΛΟΣ: Κανά χρόνο υπολογίζω…
ΒΑΣΙΛΗΣ: (προβληματισμένα)Και τόσο καιρό η πλατεία, θα μένει αχρησιμοποίητη; Κάτι δε μου κολλάει εδώ…
ΒΟΥΡΛΟΣ: Σαν τι;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ο Δήμος νοικιάζει την πλατεία αυτή, με το δευτερόλεπτο ρε φίλε. Κλεψύδρα βάζει….
ΒΟΥΡΛΟΣ: Αμά τι κλεψύδρα!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Κάθε Χριστούγεννα, θησαυρίζει ο δήμαρχος με τα ενοίκια στις παιδικές χαρές εκεί.
ΒΟΥΡΛΟΣ: (περισυλλογή) Αυτό δεν το σκέφτηκα…
ΒΑΣΙΛΗΣ: Τα περασμένα Χριστούγεννα που κατέβηκα με τα ανίψια μου στο καρουσέλ, το… πρόστιμο για ένα γλυφιτζούρι, έφτανε τα δώδεκα ευρώ!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Φαντάζομαι τι ενοίκιο πλήρωσαν οι γλυφιτζουράδες, για να πάνε εκεί τα πρόστιμα….
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ψάξτο λίγο παραπάνω…Ψάξε αυτό που λένε οι δικηγόροι, αποθετικές ζημιές…
Η πόρτα άνοιξε ξαφνικά και μπήκε μέσα η Δόμνα βρίζοντας.
ΔΟΜΝΑ: Τρεις ώρες γυρνάω την αγορά και μια 12ποντη γόβα σε κρεμ χρώμα δε βρήκα το κέρατό μου…Κι ύστερα σου μιλάνε για κρίση…Μυαλά τους λείπουν. Μυαλά!
ΒΑΣΙΛΗΣ: (αναβλήθηκε η σύσκεψη με τον Νικήτα)
ΔΟΜΝΑ: Ποιόν Νικήτα;
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: (μισανοίγοντας το μάτι) Χρου….Χρου….Χρου…
ΔΟΜΝΑ: Χρουσαλά; Α, καλώς ήρθατε πάλι κ. Βούρλο.
ΒΟΥΡΛΟΣ: Καλώς σας βρήκαμε. Στον Νικήτα Χρουστώφ κόλλησε ο καπετάνιος.
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: ( κοιτάζοντας πατόκορφα και λάγνα τη Δόμνα μέσα στην κολλητή της, σχιστή και στις δυο πλευρές φούστα της) Ξεκολ….ξεκολ…ξεκολ.
ΔΟΜΝΑ: (αυτάρεσκα) Και γ..μώ τα ξέκωλα βετεράνε, γουστάρεις;
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: Ξεκολ…ξεκόλησα!
ΔΟΜΝΑ: Λοιπόν Βούρλο μου, καλά που πέρασα απ΄το Μοναστηράκι και δεν εκτέθηκα πηγαίνοντας στην αρχαιολογία για το θέμα μας.
ΒΟΥΡΛΟΣ: (συνοφρυώνεται) Τι εννοείτε;
Η Δόμνα έκανε μια αριστοκρατική επίκυψη από πάνω μου, άνοιξε ένα συρτάρι κι έβγαλε ένα πάκο χάρτες λέγοντας στον Βούρλο: Αυτό εδώ εννοώ. Με το κιλό τους πουλάνε τους χάρτες σου! Και στην Ομόνοια πια!
ΒΟΥΡΛΟΣ: Ορέ συμφορά!!! Τριάντα χιλιάδες ευρώ τον αγόρασα ο ηλίθιος!
ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΒΟΣ: Αν…Αντε γαμ..γαμ…γαμμ..
ΔΟΜΝΑ: Πάλι; Μόλις πριν από λίγο ξεκολ...ξεκο...ξεκωλώθηκα!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Εντάξει καπετάνιε το συμφωνήσαμε αυτό νομίζω: Δεν είμαι ο γαμπρός σου!
ΒΟΥΡΛΟΣ: (καλύπτοντας το πρόσωπό του με τα χέρια του) Πάει…Καταστράφηκα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου