ΠΡΟΣΕΧΩΣ...ΜΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΧΩΣ!

ΣΤΟ ...ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ(;)  ΤΗΣ ΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΟΗΕ

Την ώρα που ο Έλληνας πρωθυπουργός αποδυόταν -δίκην πλασιέ-στον υπέρ πάντων αγώνα της πειθούς και της προσέλκυσης επενδυτών στην Ελλάδα, την ίδια ακριβώς  ώρα,  οι γείτονές μας-με τα ίδια και χειρότερα οικονομικά προβλήματα ενδεχομένως- έδιναν τις δικές τους παραστάσεις στα ...φόρα του ΟΗΕ.  Σε διαφορετικά ωστόσο μήκη κύματος.

Ο Σκοπιανός πρόεδρος Γκιόρκι Ιβάνωφ, ο οποίος αντικατέστησε τον πρωθυπουργό Γκρούεφσι που σνόμπαρε το πανηγυράκι  του ΟΗΕ  για « την ανάπτυξη της ...επόμενης χιλιετίας» είχε ιδιαίτερες συνομιλίες με τον Μάθιου Νίμιτς (διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για την ονομασία)και  ο οποίος Νίμιτς λίγο αργότερα δήλωσε λακωνικά: «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να ξαναρχίζουν οι διαπραγματεύσεις για την ονομασία. Εξάλλου, οι δύο κυβερνήσεις αποκατέστησαν απευθείας συνομιλίες» 
Ο Σκοπιανός πρόεδρος,  δεν παρέλειψε να οριοθετήσει  στην ημερίδα του ΟΗΕ και  για τους….αναπτυξιακούς στόχους του κρατιδίου του στην νέα χιλιετία! Εκίνο που παρέλειψε να πει ήταν πως η ανάπτυξη αυτή,  βασίστηκε εν πολλοίς ,  σε εποχές...ανοιχτής έχθρας με την Ελλάδα,  αλλά και σε ... Ελληνικά  αποκλειστικά κεφάλαια. Πολλά  απ΄τα οποία κεφάλαια,  ήταν επιδοτήσεις για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων εντός της Ελλάδας,  αποκλειστικά. Κι  αυτά, επενδύθηκαν στα Σκόπια!

Εργώδεις ήταν κι οι επαφές του ΥΠΕΞ της  Τουρκίας. Το Κυπριακό και οι ειρηνευτικές διαδικασίες στη Μέση Ανατολή,  βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου. Μεταξύ άλλων, ο Μπαν Κι Μουν "συνεχάρη τον κ. Νταβούτογλου για την τουρκική υποστήριξη σε σειρά πρωτοβουλιών, συμπεριλαμβανομένων των συνομιλιών για την Κύπρο, της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή, αλλά και του φόρουμ των λιγότερων αναπτυσσόμενων χωρών και της Σομαλίας." 
Το ακούτε ορέ πατριώτες; Συνεχάρη ο ΓΓ του ΟΗΕ, τον Τούρκο ΥΠΕΞ για τις ειρηνευτικές προσπάθειές του στην....ΚΥΠΡΟ!  Ο Αχμέτ Νταβούτογλου ωστόσο παίζει ένα ρόλο. Κάποιες επιπτώσεις του οποίου ρόλου, θα δούμε στη συνέχεια.

Την  ίδια ώρα  πάντως, ο δικός μας αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (Κύπριος στην καταγωγή παρακαλώ Δ. Δρούτσας) που συνόδευε τον πρωθυπουργό στη Νέα Υόρκη,  πραγματοποιούσε ... έρευνα αγοράς  στα πολυκαταστή- ματα της Νέας Υόρκης!

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιούλ,  δήλωσε από την πλευρά του και από το βήμα του ΟΗΕ "πως τα προβλήματα στο Αιγαίο θα λυθούν πολύ σύντομα!"

Το να εκφράζει κάποιος πολιτικός την αισιοδοξία του -αλλοίμονο αν δεν την εξέφραζε η πολιτική την αισιοδοξία   άλλωστε- είναι αναντίρρητα μια νίκη της διπλωματίας εναντίον του πολέμου. Αλλά το να εκφράζει μονομερώς την βεβαιότητα για κάτι τέτοιο είναι τουλάχιστον ύποπτο...'Η μήπως ...συναινετικό; Για να το ψάξουμε κομματάκι...Χωρίς φόβο και πάθος...

Η Τουρκία προσπαθεί απεγνωσμένα  τα τελευταία χρόνια, να βρει μια ταυτότητα. Προτιμώντας αυτήν της εγγυήτριας δύναμης,  στην ευρύτερη περιοχή.  Εκμεταλλευόμενη  το καλύτερο διαπραγματευτικό  της χαρτί στις διεθνείς της επαφές: Τον όγκο 80.000.000 ψυχών. Και εν δυνάμει αγοραστών. Των προϊόντων της δύσης. Ξεφεύγοντας- προσωρινά η μη θα δείξει το μέλλον- από τις ...μικρότητες  των συνοριακών διαφορών με τους γειτόνους της. Με σταθερότερη  πολιτική, αυτήν που αφορά  στα ...ποτάμια ύδατα που διασχίσουν το έδαφός της. Έναν υδάτινο πλούτο,  που θα αποτελέσει πραγματικά αιτία πολέμου-παγκοσμίως- στις επόμενες δεκαετίες. Σε κάποια άλλη έρευνα θα μιλήσουμε και γι αυτό. Πάμε στα σημερινά μας:
Έγκυροι αναλυτές υποστηρίζουν πως η Τουρκία προσπάθησε να βάλει πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Γεγονός που ενόχλησε τους παραδοσιακά μεγάλους. Αλλά και τους ισχυρούς μικρούς της περιοχής Όπως το Ισραήλ. για παράδειγμα. Το οποίο  απάγκιασε προσωρινά,  στην ...Αθήνα... Το πόσο προσωρινά είναι θα εξαρτηθεί από την επόμενη,  θεαματική-πάμε και στοίχημα-  αναδίπλωση της Τουρκίας στις διμερείς τους σχέσεις. Στην  πολιτική ωστόσο,  τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ακόμα και στα διαλείμματα  των  επίσημων διασκέψεων! Και με ...όπλο, ένα γυναικείο κραγιόν!!!

Ο Ερντογάν ψάχνει την αναγνώριση. Μέσα από πολύ λεπτές ισορροπίες! Περπατώντας συνεχώς σε τεντωμένα σκοινιά. Πλασάροντας τεχνηέντως  στην εσωτερική κατανάλωση,  τους μεγαλοϊδεατισμούς του ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου.   Εξασφαλίζοντας ελευθερία πολιτικών κινήσεων   στα διεθνή φόρα... Με καταλαγιασμένα τα εσωτερικά του...

Από την πλευρά μας πάλι , συνηθίσαμε τόσα χρόνια, να βλέπουμε με μια καχυποψία, την οποιαδήποτε αποτελμάτωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ενδεχομένως επειδή πολιτικά, βόλευε σε πολλούς αυτό το τέλμα. Εντός και εκτός των συνόρων. Ενδεχομένως λέμε ντε!

Συνηθίσαμε επίσης, να εγκαλούμε τους πολιτικούς, μόνο για τις πράξεις τους! Και σπανιότατα για τις παραλείψεις τους. Αν κάποτε και αυτές οι παραλείψεις έμπαιναν στο μικροσκόπιο του…. πολιτικού μας εξοστρακισμού -κατά πως αυτός εξελίχτηκε από το «βρώμικο» ’89 και δώθε-  τότε οι εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές, θα ήταν σε μόνιμη συνεδρίαση! 

 Στην διεθνή σκακιέρα ωστόσο, αυτές οι παραλείψεις - με ή χωρίς εισαγωγικά- των ντόπιων κυβερνήσεων, δημιουργούν τα status quo, τα οποία συν το χρόνο, γίνονται γόρδιοι δεσμοί. Με το θέμα της υφαλοκρηπίδας, να δεσπόζει στα τελευταία 30-35 χρόνια στις διμερείς μας σχέσεις.  Το πιο απλό επιχείρημα των Τούρκων πάντως,   στο οποίο η ελληνική διπλωματία δεν βρήκε απάντηση στα τόσα χρόνια, ήταν η "απορία" των Τούρκων, αν το Αιγαίο αποτελεί τελικά,  μια κλειστή, ελληνική λίμνη... Και είτε το θέλουμε είτε όχι, δεν αποτελεί λίμνη μας...
Κι  ένα αντίστοιχο-αναπάντητο επίσης  από τη διπλωματία μας -  ερώτημα του  μακαρίτη του Κίρο Γκλιγκόρωφ,  στην διεθνή κοινότητα- όταν πρωτοδιεκδικούσε το όνομα Μακεδονία  για τα Σκόπια  του κι εμείς αντιτείναμε,  πως υποθάλπει εδαφικές διεκδικήσεις και αλυτρωτισμούς- ήταν: "αν η Γαλλία με την "Βρετάνη" της, ή  Ισπανία με την "Γαλικία" της στα Πυρηναία,  έθεταν θέμα αλυτρωτισμού για το Ηνωμένο Βασίλειο ή την Γαλλία αντίστοιχα. Διερωτώμενος συχνά "ποιόν κίνδυνο διατρέχει η ΕΛλάδα, από τις... 23 "ΑΘήνες" ανά τον κόσμο,  που φέρουν το όνομα της Ελληνικής πρωτεύουσας!!!"

 Με  23 πόλεις στον κόσμο συνολικά, να έχουν υιοθετήσει το όνομα της Αθήνας, οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται διάσπαρτες στις ΗΠΑ. 

Γνωστότερη απ’ όλες η Αθήνα της Τζόρτζια με πληθυσμό 112.000, που της δίνει τον τίτλο της δεύτερης μεγαλύτερης «Αθήνας» στον κόσμο μετά τη δική μας. Μικρότερη, η Αθήνα του Ουισκόνσιν, ένα μικρό αγροτικό χωριό περίπου 1.000 κατοίκων. «Οι πόλεις μας είναι πολύ διαφορετικές, αλλά η καρδιά μας μοιάζει η ίδια», είπε στην «Κ» ο πρόεδρος του χωριού Τσακ Κόρνακ, όταν πριν από λίγες ημέρες βρέθηκε στη χώρα μας μαζί με άλλους πέντε ομολόγους του από αντίστοιχες αμερικανικές «Αθήνες» προκειμένου να συμμετάσχει στην 1η Συνάντηση Δημάρχων των Αθηνών του Κόσμου.

πλήρες άρθο:
http://usa.greekreporter.gr/?p=1201


Η ιστορία πάντως διδάσκει πως όταν  κάποιος «παραιτείται» από την άμεση εφαρμογή των κανόνων διεθνούς δικαίου, τότε κάποιος άλλος απλώνεται στα κενά αυτού του δικαίου...απ΄ τις κερκόπορτες.

Αυτά στην Ελλάδα. Γιατί στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου, όσο κι αν οι κυβερνήσεις τους άλλαζαν, από τις στρατιωτικές χούντες μέχρι και τις μουσουλμανικές εσχάτως, η πολιτική της Άγκυρας παρέμενε σταθερή περί τα Ελληνοτουρκικά. Για κάτι περισσότερο από έναν αιώνα.Κάτι δείχνει να αλλάζει ωστόσο.
Κατά την τελευταία επίσκεψή του στην Ελλάδα ο Ερντογάν, και πίσω από  τις κλειστές πόρτες, μίλησε πιο καθαρά από κάθε άλλη φορά. Για όλους και για όλα. Με την δική μας πλευρά, να παραμένει  σταθερά διστακτική. Έως και φοβισμένη. Με τα ΜΜΕ να κάνουν την τρίχα ...τριχιά,  σε πολλές περιπτώσεις. 

Με την Τουρκία να δείχνει άκρως προσαρμοστική στα κελεύσματα των καιρών. Επιτρέποντας στην ΕΘΝΙΚΗ μας ΤΡΑΠΕΖΑ λόγου χάριν,  να αγοράσει την Τουρκική τράπεζα Finansbank,  η κερδοφορία της οποίας, διέσωσε στα χρόνια της κρίσης τον ημικρατικό  τραπεζικό μας  πυλώνα.

Μόλις χθες και σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης "Πίρι Ρέϊς" με την ευκαιρία της έναρξης του νέου έτους σπουδών, ο Ερντογάν  "στόχευσε" στην ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας του -και τη διανόηση παρεμπιπτόντως-  για να περάσει τα νέα  πολιτικά του στίγματα:

"Πίσω από την κρίση στην Ελλάδα βρίσκονται οι δαπάνες στους εξοπλισμούς, αφού η χώρα αναλώθηκε στη δημιουργία “φανταστικών” εχθρών. Η χώρα μας δεν πρέπει να υποπέσει στα ίδια σφάλματα. " 

Ο Ερντογάν αναφέρθηκε στα “λάθη” της Ελλάδας να ξοδέψει “ό,τι έχει και δεν έχει σε αμυντικούς εξοπλισμούς”.
“Εναντίον τίνος; Αυτό είναι γνωστό. Και σε τι ωφέλησε αυτό; Η τεχνολογία των όπλων και η αμυντική βιομηχανία αλλάζει και αναπτύσσεται συνεχώς. Όταν ξοδεύετε τα χρήματα αυτά, υποθηκεύετε και το μέλλον της χώρας σας. Αυτό ήταν το βαρύ τίμημα της κατασκευής φανταστικών εχθρών για τη γείτονά μας. Δεν πρέπει να υποπέσουμε στο ίδιο λάθος"

Καθησυχάζοντας ταυτόχρονα  και τα... στρατοκρατορικά του μετόπισθεν,  είτε  και τα φανατισμένα πλήθη της Ανατολίας, με τις εθνικιστικές κορώνες made in Ahmet Ntavutoglou:

“η Τουρκία είναι περιστοιχισμένη από τρεις πλευρές από θάλασσα και από τέσσερις πλευρές από εχθρούς” για να εξηγήσει ότι επί χρόνια δεν έγιναν όλα όσα έπρεπε για τη θάλασσα, τα μέταλλα, τους ποταμούς, τον άνθρωπο την παιδεία και τους νέους, δηλαδή “το μέλλον” της χώρας. Αντίθετα, όπως είπε, ξοδεύτηκαν η ενέργεια και η ελπίδα της χώρας στο όνομα των “φανταστικών εχθρών”. Την αντίληψη αυτή προσπάθησε να αντιστρέψει η κυβέρνησή μας" 

Με τους Τούρκους να έχουν περάσει  πολύ νωρίτερα το κατώφλι του ΔΝΤ και να το έχουν διαολοστείλει,  και με την οικονομία τους να φτάνει επίσης -και να κατασκηνώνει-  στα όρια της χρεοκοπίας, η πορεία των δύο γειτόνων έχει πολλά κοινά σημεία.  

Οι τελευταίες κινήσεις των κυβερνήσεων Ερντογάν ωστόσο, μπορεί να ερμηνεύονται ως κάποια απλά  σημεία προόδου απ΄ την πλευρά μας, για τον Τουρκικό ...πολιτικό πολιτισμό ωστόσο, μοιάζουν με επαναστάσεις! 

Ενισχυμένος ο Ερντογάν κι από το τελευταίο περί τα συνταγματικά της γείτονος δημοψήφισμα ( μια νίκη που οφείλεται κατά  βάσιν στους Χριστιανούς της Τουρκίας- και  μη βιαστείτε να χαμογελάσετε για τους... Χριστιανούς της Τουρκίας, πριν διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο)  ανοίγει το βηματισμό του για μια σύγχρονη  Τουρκία…Ενταγμένη στη δύση.  Μονοδρομημένα ίσως. Με τις αλλαγές της κοινωνίας στην Τουρκία- ελέω τουρισμού- να είναι μη αναστρέψιμες!!! Κι εντελώς αποστασιοποιημένα από τους χάρτες που επανατυπώνουν οι νοσταλγοί της Οθωμανικής αυτοκρατορίας,στα εσωτερικά της χώρας.

Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας εξάλλου,  πως η κυβέρνηση Ερντογάν,  ήταν αυτή που τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί,  μια πλειάδα εν ενεργεία και εν αποστρατεία αξιωματικούς και των τριών όπλων,  στέλνοντάς τους  στην δικαιοσύνη. Για την υπόθεση «Βαριουπούλα» (υπόθεση κατά την οποία οι Τούρκοι θα κατέρριπταν ένα δικό τους αεροσκάφος, ρίχνοντας την ευθύνη στους Έλληνες, προκαλώντας θερμό επεισόδιο και εισβάλοντας στον Έβρο είτε και  σε κάποιο νησί) 
Το να διαρρέουν στη δημοσιότητα αυτά τα σχέδια της …σκιώδους   κυβέρνησης του στρατιωτικού κατεστημένου της Τουρκίας και της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ,  από τις πολιτικές κυβερνήσεις-ανδρείκελα μέχρι πρότινος-  και να καταλήγουν αυτές οι υποθέσεις  στις αίθουσες των λαϊκών δικαστηρίων, για τα ήθη και έθιμα της Τουρκίας πραγματικά ισοδυναμεί με ατομική βόμβα μεγατόνων!
 

Ο φόβος των δυτικών,  είναι ο Ισλαμισμός των Τούρκων.  Και οι κουτοπονηριές του βαθέως-και όχι του Ισλαμικού -κράτους  του παρελθόντος. Γιατί το οθωμανικό δίκαιο τηρείται ως κόρη οφθαλμού αποό τους ισλαμιστές. Τ βαθύτερο κράτος ήταν εκείνο που  διέταξε τις Τουρκικές νομαρχίες,  να στείλουν μαζικά επιστολές, στον αξιότιμο κύριο ...Άγιο Γεώργιο, ή στο αξιότιμο ...Άγιο Πνεύμα! Καλώντας τους να περάσουν εντός τριών μηνών  από τις υπηρεσίες των πανίσχυρων νομαρχιών,  για να διευθετήσουν "πολεοδομικές και φορολογικές τους εκκρεμότητες". 
Οι ...Άγιοι Πάντες φυσικά και δεν πέρασαν και οι περιουσίες των εκκλησιών και των  μοναστηριών, προσημειώθηκαν για ένα σωρό χρέη προς το Τουρκικό δημόσιο.  Μα συνέχισαν να αντιμετωπίζονται ως "βακούφια" . Ακινητοποιημένα ωστόσο  από οποιαδήποτε δομική παρέμβαση ανακαίνισης και αναστήλωσης.  ( Εγκυκλοπαίδεια του Μείζονος Ελληνισμού:Στην αραβική γλώσσα η λέξη waqf (τουρκικά: vakıf, ελληνική απόδοση: βακούφι) σημαίνει σταματώ, συγκρατώ, εμποδίζω, ακινητοποιώ. Κατά το μουσουλμανικό δίκαιο, το βακούφι είναι μια δικαιοπραξία μέσω της οποίας ένα φυσικό πρόσωπο παραιτείται από ένα ή περισσότερα αγαθά του και τα θέτει εκτός εμπορικής συναλλαγής, αφιερώνοντάς τα ισοβίως σε έναν ιερό, φιλανθρωπικό ή κοινωνικό σκοπό. Το βακούφι αποτελεί τον κατεξοχήν μηχανισμό για την επίτευξη της ελεημοσύνης (sadaka), έναν από τους κύριους άξονες του Ισλάμ. Από νομική άποψη, πρόκειται για μια από τις πιο πολύπλοκες κατασκευές του μουσουλμανικού δικαίου, η οποία, αν και διατήρησε όλα τα βασικά εννοιολογικά συστατικά του θεσμού, εξελίχθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια των αιώνων.)

Η Τουρκία του Ερντογάν, είναι η πιό γρήγορα  αναδυόμενη τουριστική αγορά της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Κι σε μια κοινωνία,  στην οποία  το χρήμα μπαίνει από τη μία πόρτα, ο θρησκευτικός φανατισμός βγαίνει απ΄την άλλη. 

Οι Τούρκοι επενδύουν ακόμα και στον θρησκευτικό τουρισμό. Των Χριστιανών.  Οικονομικά και πολιτικά! Μέρες μόλις πριν το κρίσμο συνταγματικό δημοψήφισμα, ο Ερνογάν δίνει  την άδεια στον Πατριάρχη να λειτουργήσει στην Παναγία Σουμελά.  Αφέλεια; Ή μήπως διορατικότητα ολκής;
Υπάρχει ωστόσο και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Διόλου ευκαταφρόνητη.  Σε μια διάλεξή του στον Δήμο Θέρμης Θεσσαλονίκης ο δημοσιογράφος Νίκος Χειλαδάκης, ύστερα από  πολυετή έρευνα παρουσίασε μια σειρά από στοιχεία, πολλά απ΄τα οποία προέρχονται από τον ίδιο τον Τουρκικό τύπο και τηλεόραση. 
Ο δημοσιογράφος ανέφερε πως "δεκάδες, εκατοντάδες βαφτίζονται φανερά πλέον Χριστιανοί Ορθόδοξοι, χιλιάδες είναι εκείνοι που μεταβαίνουν στα Ορθόδοξα προσκυνήματα, Εκκλησιές και Αγιάσματα, ενώ επιφανείς Τούρκοι παρακολουθούν  τη Θεία Λειτουργία." συνεχίζοντας "μόνο τα τελευταία τρία χρόνια στην Τουρκία τον εξωφρενικό αριθμό των 8.000.000 πωλήσεων Αγίων Γραφών, στην τουρκική γλώσσα!!! (σ.σ. πράγμα που δείχνει πως είναι πραγματικά πολλά εκατομμύρια οι Κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία, ενώ σύμφωνα με τις Προφητείες του Αγίου Κοσμά για το «1/3 των Τούρκων που θα γίνουν Χριστιανοί» και με βάση το σημερινό πληθυσμό, φαίνεται πως πρόκειται για περίπου 15 με 20 εκατομμύρια ψυχές)

Ανήμερα του Αγίου Γεωργίου  χιλιάδες  Τούρκοι «μουσουλμάνοι», που κατακλύζουν την Εκκλησία του Αϊ Γιώργη του Κουδουνά, αφήνοντας τάματα, προσκυνώντας τις άγιες εικόνες και πηγαίνοντας σε ατέλειωτες ουρές για να χριστούν με το λαδάκι από το καντήλι του Αγίου.

Ο δημοσιογράφος  Νίκος Χειλαδάκης αποκάλυψε πως αν και δουλεύει χρόνια σε μεγάλες εφημερίδες, καμία εφημερίδα και κανένα Μέσο Ενημέρωσης δε δέχτηκε μέχρι τώρα μέσα στην Ελλάδα,  να προβάλει όλο αυτό το υλικό, για την Ορθοδοξία μέσα στην Τουρκία!...

πλήρες άρθρο:
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/09/blog-post_5408.html


Στο επόμενο εξάμηνο, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Σε όλα τα εθνικά μας μέτωπα. Και πριν να "ξανα-πέσουμε από τα σύννεφα" χρήσιμο θα ήταν να έχουμε μια σφαιρική αντίληψη των συνθηκών και του περιβάλλοντος. Κι όχι την τυποποιημένη που μας σερβίρουν τα μέσα...Οψόμεθα!