Οι αεροπορικές εταιρείες έχουν το χούι να βγάζουν πάντα παραπανίσια εισιτήρια από ότι οι θέσεις του αεροπλάνου. Ελπίζοντας πως κάποιοι δεν θα έρθουν. Μιας και δεν μπορούν να βάλουν παραπανίσιες… θέσεις, λοιπόν, πετάνε έξω τους επιβάτες. Μαζί μου όμως, ατύχησαν μ’ αυτό που λένε κωδικά: overbooking. Γιατί εγώ εμφανίστηκα! Απειλώντας θεούς και δαίμονες στο γκισέ, μου βρήκαν και θέση. Και μάλιστα στην πρώτη θέση!
Οι συνεπιβάτες των διπλανών καθισμάτων ήταν όλοι ξένοι. Και λίγο πριν να απογειωθούμε, πήρε τη θέση του κι ο διπλανός μου: Ο πρέσβης μιας υπερδύναμης στην Ελλάδα μου φάνηκε με την πρώτη ματιά. Κι έτσι ήταν!
Προσπαθώντας να δέσει τη ζώνη του, μου έριξε, μια «διαγνωστική» υπέθεσα σκουντιά, και του πέταξα ελληνοπρεπέστατα ένα: «Αντε και…@μήσου ρε… μπιπ @κ@»
-I αm sorry· -μου είπε στην γλώσσα του.
-Tι είπες; -τον ρώτησα στη δική μου γλώσσα, προσποιούμενος πως δεν καταλαβαίνω τη δική του.
-Do you speak English? -με ρώτησε ευγενικά.
-Όχι· του απάντησα στεγνά, ρίχνοντας κι ένα παραστικό "τσούκ", για να μην έχει καμιά περαιτέρω εξέλιξη, αυτή η... σκουντο-γνωριμία μας.
Κάθε εμπόδιο για καλό. Σκέφτηκα. Πρώτη φορά συνταξίδευα με διπλωμάτες! Aυτούς ντε, που ξαναγράφουν την ιστορία, χαράζουν νέα σύνορα, επιβάλλουν, ή και αναστέλλουν τους εμπορικούς τους αποκλεισμούς και με μια κουβέντα: κρατούν την τύχη της οικουμένης παραμάσχαλα.
Για τη συνέχεια "κλικ" στον σύνδεσμο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου